قرآن ترجمه، سوره ق آیات 16 تا 35
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿١٦﴾
البته انسان را ما آفریدهایم و وسوسههای درونیاش را خوب میدانیم؛ چونکه ما از رگ گردن به او نزدیکتریم! 16
إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿١٧﴾
حواستان باشد: دو فرشته همراه انساناند تا یکی کارهای خوبش را ثبت کند و آنیکی کارهای بدش را. 17
مَّا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿١٨﴾
هر حرفی میزند، در کنارش مراقبی آماده است برای ثبتکردن! 18
وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿١٩﴾
از خود بیخودشدنِ وقت مرگ، حقایق را جلوی چشم میآورد. «این همان است که از آن فرار میکردی!» 19
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ۚ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿٢٠﴾
شیپور قیامت به صدا درمیآید. این است روز عملیشدنِ وعدۀ عذاب! 20
وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿٢١﴾
هرکسی درحالی به حضور خدا میرسد که فرشتهای او را میآورَد و فرشتهای پروندۀ اعمالش را. 21
لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿٢٢﴾
«تو از چنین سرنوشتی واقعاً غافل بودی. پردۀ غفلت را از جلوی دیدگانت کنار زدیم و امروز دیگر چشمت تیزبین است.» 22
وَقَالَ قَرِینُهُ هَٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ ﴿٢٣﴾
آورندهاش میگوید: «اینکه پیش من است، آماده است برای محاکمه.» 23
أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ ﴿٢٤﴾
خدا میگوید: «داخل جهنم پرتاب کنید هر بیدین لجبازی را 24
مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ ﴿٢٥﴾
که در خرجکردن مال در راه خدا، بخیل بود و زیادهخواهی میکرد و دربارۀ معاد شکاک بود؛ 25
الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ ﴿٢٦﴾
همانکه همردیف خدا به معبود دیگری قائل بود. پس در عذابی سخت، گیرش بیندازید.» 26
۞ قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَٰکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ ﴿٢٧﴾
شیطانِ همنشینش میگوید: «خدایا، بهزور که گمراهش نکردم! بلکه خودش غرق گمراهی بود.» 27
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُم بِالْوَعِیدِ ﴿٢٨﴾
میفرماید: «در حضور من به جانِ هم نیفتید! قبلاً هشدارهای لازم را به شما داده بودم. 28
مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ ﴿٢٩﴾
فرمانم در عذاب بدکاران عوض نمیشود و من به بندگانم کمترین ظلمی نمیکنم.» 29
یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِیدٍ ﴿٣٠﴾
این در روزی است که به جهنم میگوییم: «پر شدی؟!» او میگوید: «مگر بیشتر هم جا دارم؟!» 30
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿٣١﴾
بهشت هم در دسترسِ خودمراقبان گذاشته میشود، بیآنکه فاصلهای با آنان داشته باشد. 31
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿٣٢﴾
این همان است که به هر خدامحور و پایبندی، ازجمله شما، وعده میدادند؛ 32
مَّنْ خَشِیَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِیبٍ ﴿٣٣﴾
یعنی به همانها که از ترس عذابِ نادیده، از خدای رحمان حساب بردند و با دلی روآورنده به درگاه ما، پیشمان آمدند. 33
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿٣٤﴾
با آرامش، قدم در بهشت بگذارید. این است روز جاودانگی. 34
لَهُم مَّا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿٣٥﴾
هرچه دلشان بخواهد، برایشان فراهم است. حتی بیشتر از حدّ تصورشان پیشمان هست. 35
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿١٦﴾
البته انسان را ما آفریدهایم و وسوسههای درونیاش را خوب میدانیم؛ چونکه ما از رگ گردن به او نزدیکتریم! 16
إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿١٧﴾
حواستان باشد: دو فرشته همراه انساناند تا یکی کارهای خوبش را ثبت کند و آنیکی کارهای بدش را. 17
مَّا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿١٨﴾
هر حرفی میزند، در کنارش مراقبی آماده است برای ثبتکردن! 18
وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿١٩﴾
از خود بیخودشدنِ وقت مرگ، حقایق را جلوی چشم میآورد. «این همان است که از آن فرار میکردی!» 19
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ۚ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿٢٠﴾
شیپور قیامت به صدا درمیآید. این است روز عملیشدنِ وعدۀ عذاب! 20
وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿٢١﴾
هرکسی درحالی به حضور خدا میرسد که فرشتهای او را میآورَد و فرشتهای پروندۀ اعمالش را. 21
لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿٢٢﴾
«تو از چنین سرنوشتی واقعاً غافل بودی. پردۀ غفلت را از جلوی دیدگانت کنار زدیم و امروز دیگر چشمت تیزبین است.» 22
وَقَالَ قَرِینُهُ هَٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ ﴿٢٣﴾
آورندهاش میگوید: «اینکه پیش من است، آماده است برای محاکمه.» 23
أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ ﴿٢٤﴾
خدا میگوید: «داخل جهنم پرتاب کنید هر بیدین لجبازی را 24
مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ ﴿٢٥﴾
که در خرجکردن مال در راه خدا، بخیل بود و زیادهخواهی میکرد و دربارۀ معاد شکاک بود؛ 25
الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ ﴿٢٦﴾
همانکه همردیف خدا به معبود دیگری قائل بود. پس در عذابی سخت، گیرش بیندازید.» 26
۞ قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَٰکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ ﴿٢٧﴾
شیطانِ همنشینش میگوید: «خدایا، بهزور که گمراهش نکردم! بلکه خودش غرق گمراهی بود.» 27
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُم بِالْوَعِیدِ ﴿٢٨﴾
میفرماید: «در حضور من به جانِ هم نیفتید! قبلاً هشدارهای لازم را به شما داده بودم. 28
مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ ﴿٢٩﴾
فرمانم در عذاب بدکاران عوض نمیشود و من به بندگانم کمترین ظلمی نمیکنم.» 29
یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِیدٍ ﴿٣٠﴾
این در روزی است که به جهنم میگوییم: «پر شدی؟!» او میگوید: «مگر بیشتر هم جا دارم؟!» 30
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿٣١﴾
بهشت هم در دسترسِ خودمراقبان گذاشته میشود، بیآنکه فاصلهای با آنان داشته باشد. 31
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿٣٢﴾
این همان است که به هر خدامحور و پایبندی، ازجمله شما، وعده میدادند؛ 32
مَّنْ خَشِیَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِیبٍ ﴿٣٣﴾
یعنی به همانها که از ترس عذابِ نادیده، از خدای رحمان حساب بردند و با دلی روآورنده به درگاه ما، پیشمان آمدند. 33
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿٣٤﴾
با آرامش، قدم در بهشت بگذارید. این است روز جاودانگی. 34
لَهُم مَّا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿٣٥﴾
هرچه دلشان بخواهد، برایشان فراهم است. حتی بیشتر از حدّ تصورشان پیشمان هست. 35