قرآن ترجمه، سوره ذاریات آیات 31 تا 51
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾
پرسید: «مأموریت اصلیتان چیست، ای فرستادههای خدا؟» 31
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾
گفتند: «ما را سروقت جماعتی گناهکار فرستادهاند 32
لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ ﴿٣٣﴾
تا با گِلهایی سفت سنگبارانشان کنیم؛ 33
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣٤﴾
گِلهایی که پیش خدا برای تجاوزکاران نشانهگذاری شدهاند و دقیقاً به هدف میخورند!» 34
فَأَخْرَجْنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾
بعد از جریاناتی، مؤمنان شهر را خارج کردیم؛ 35
فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾
بماند که آنجا جز یک خانوادۀ مسلمان پیدا نکردیم: همان خانوادۀ لوط. 36
وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿٣٧﴾
در آن شهر آثاری باقی گذاشتهایم، برای کسانی که از عذاب زجرآور میترسند. 37
وَفِی مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ ﴿٣٨﴾
در قصۀ موسی هم درس عبرتی است. او را با معجزههایی روشن بهسوی فرعون فرستادیم؛ 38
فَتَوَلَّىٰ بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾
ولی فرعون و ارکان دولتش سرپیچی کردند و گفتند: «یا جادوگر است یا دیوانه!» 39
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿٤٠﴾
بالاخره، او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا ریختیم. بله، او مستحق هر سرزنشی بود. 40
وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿٤١﴾
در قصۀ قوم عاد هم: تندبادی ویرانگر سراغشان فرستادیم؛ 41
مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿٤٢﴾
تندبادی که به هرچه میوزید، آن را مثل استخوانی پوک و پوسیده میکرد! 42
وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِینٍ ﴿٤٣﴾
در قصۀ قوم ثمود هم: به آنها گفته شد: «برای مدتی کوتاه، فرصت دارید از زندگی برخوردار شوید.» 43
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ ﴿٤٤﴾
ولی باز هم متکبرانه از فرمان خدا سرپیچی کردند و دستآخر درحالیکه بُهتزده نگاه میکردند، صاعقهای مرگبار فرا گرفتشان! 44
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنتَصِرِینَ ﴿٤٥﴾
آنگاه نه فرصت فرار پیدا کردند و نه فرصت دفاع از خود! 45
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿٤٦﴾
البته پیش از آنهم قوم نوح را نابود کردیم؛ چون آنها مردمی منحرف بودند. 46
وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾
آسمان را بهدست قدرت خود برافراشتیم و آن را دائم گسترش میدهیم. 47
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾
زمین را پهن کردیم و برای زندگی، خوب آمادهاش ساختیم! 48
وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿٤٩﴾
موجودات را دوقطبی آفریدیم: مثبت و منفی یا نر و ماده. شاید بهخودتان بیایید. 49
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥٠﴾
از بیدینی بهسوی خدا فرار کنید که من از طرف او برایتان هشداردهندهای باصراحتم. 50
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥١﴾
همردیف خدا به معبود دیگری قائل نباشید که من از طرف او برایتان هشداردهندهای باصراحتم. 51
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾
پرسید: «مأموریت اصلیتان چیست، ای فرستادههای خدا؟» 31
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾
گفتند: «ما را سروقت جماعتی گناهکار فرستادهاند 32
لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ ﴿٣٣﴾
تا با گِلهایی سفت سنگبارانشان کنیم؛ 33
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣٤﴾
گِلهایی که پیش خدا برای تجاوزکاران نشانهگذاری شدهاند و دقیقاً به هدف میخورند!» 34
فَأَخْرَجْنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾
بعد از جریاناتی، مؤمنان شهر را خارج کردیم؛ 35
فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾
بماند که آنجا جز یک خانوادۀ مسلمان پیدا نکردیم: همان خانوادۀ لوط. 36
وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿٣٧﴾
در آن شهر آثاری باقی گذاشتهایم، برای کسانی که از عذاب زجرآور میترسند. 37
وَفِی مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ ﴿٣٨﴾
در قصۀ موسی هم درس عبرتی است. او را با معجزههایی روشن بهسوی فرعون فرستادیم؛ 38
فَتَوَلَّىٰ بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾
ولی فرعون و ارکان دولتش سرپیچی کردند و گفتند: «یا جادوگر است یا دیوانه!» 39
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿٤٠﴾
بالاخره، او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا ریختیم. بله، او مستحق هر سرزنشی بود. 40
وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿٤١﴾
در قصۀ قوم عاد هم: تندبادی ویرانگر سراغشان فرستادیم؛ 41
مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿٤٢﴾
تندبادی که به هرچه میوزید، آن را مثل استخوانی پوک و پوسیده میکرد! 42
وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِینٍ ﴿٤٣﴾
در قصۀ قوم ثمود هم: به آنها گفته شد: «برای مدتی کوتاه، فرصت دارید از زندگی برخوردار شوید.» 43
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ ﴿٤٤﴾
ولی باز هم متکبرانه از فرمان خدا سرپیچی کردند و دستآخر درحالیکه بُهتزده نگاه میکردند، صاعقهای مرگبار فرا گرفتشان! 44
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنتَصِرِینَ ﴿٤٥﴾
آنگاه نه فرصت فرار پیدا کردند و نه فرصت دفاع از خود! 45
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿٤٦﴾
البته پیش از آنهم قوم نوح را نابود کردیم؛ چون آنها مردمی منحرف بودند. 46
وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾
آسمان را بهدست قدرت خود برافراشتیم و آن را دائم گسترش میدهیم. 47
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾
زمین را پهن کردیم و برای زندگی، خوب آمادهاش ساختیم! 48
وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿٤٩﴾
موجودات را دوقطبی آفریدیم: مثبت و منفی یا نر و ماده. شاید بهخودتان بیایید. 49
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥٠﴾
از بیدینی بهسوی خدا فرار کنید که من از طرف او برایتان هشداردهندهای باصراحتم. 50
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥١﴾
همردیف خدا به معبود دیگری قائل نباشید که من از طرف او برایتان هشداردهندهای باصراحتم. 51