- 170
صفحه ﴿523﴾ - سوره طور
قرآن ترجمه، سوره ذاریات آیات 52 تا 60 - سوره طور آیات 1 تا 14
کَذَٰلِکَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾
تا بوده همین بوده: کسانی هم که قبل از این‌ها بودند، برای راهنمایی‌‌شان هر پیامبری آمد، می‌گفتند: «یا جادوگر است یا دیوانه!» 52
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾
نکند این حرف‌ها را نسل‌به‌نسل به هم سفارش کرده بودند؟! نه، بلکه جماعتی سرکش بودند. 53
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾
از آن‌ها رو بگردان که با این کار، مستحق سرزنش نیستی. 54
وَذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٥٥﴾
کماکان همه را به‌خود بیاور؛ گرچه این به‌خودآوردن فقط به‌درد مؤمنان می‌خورَد. 55
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾
جن و اِنس را آفریدم، فقط برای اینکه مرا بندگی کنند. 56
مَا أُرِیدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَن یُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾
نه از آن‌ها رزق‌وروزی می‌خواهم، نه می‌خواهم که به من غذا بدهند؛ 57
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ ﴿٥٨﴾
چون فقط خدا روزی‌دهنده است و قدرتمند و نیرومند. 58
فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا یَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾
کسانی که با ترک بندگی، به خودشان بد می‌کنند، حتماً سهمی از عذاب دارند، مانند هم‌فکرانشان در اقوام گذشته. پس دیگر آن را با عجله از من نخواهند! 59
فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿٦٠﴾
وای بر کسانی که باور نمی‌کنند روز قیامتی را که به آن‌ها وعده می‌دهند! 60
سورة الطور
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
وَالطُّورِ ﴿١﴾
قسم به کوه طور، 1
وَکِتَابٍ مَّسْطُورٍ ﴿٢﴾
قسم به تورات، آن کتاب نوشته‌شده 2
فِی رَقٍّ مَّنشُورٍ ﴿٣﴾
بر پوست‌های صیقل‌خورده! 3
وَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾
قسم به خانۀ آبادشده، 4
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾
قسم به آسمان، آن سقف برافراشته، 5
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾
قسم به دریاهای برافروخته 6
إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾
که عذاب خدا اتفاق می‌افتد. 7
مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ ﴿٨﴾
چیزی هم جلودارش نیست؛ 8...
یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ﴿٩﴾
روزی که آسمان به‌سرعت به جنب‌وجوش دربیاید 9
وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ﴿١٠﴾
و کوه‌ها به‌شدت به حرکت دربیاید! 10
فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿١١﴾
آن روز، وای بر کسانی که قیامت را دروغ می‌دانستند؛ 11
الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾
همان‌ها که سرگرم غوطه‌خوردن در عقاید پوچشان بودند! 12
یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾
همان روزی که با خشونت به‌طرف آتش جهنم کشانده می‌شوند. 13
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٤﴾
این همان آتشی است که آن را دروغ می‌دانستید! 14
کَذَٰلِکَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾
تا بوده همین بوده: کسانی هم که قبل از این‌ها بودند، برای راهنمایی‌‌شان هر پیامبری آمد، می‌گفتند: «یا جادوگر است یا دیوانه!» 52
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾
نکند این حرف‌ها را نسل‌به‌نسل به هم سفارش کرده بودند؟! نه، بلکه جماعتی سرکش بودند. 53
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾
از آن‌ها رو بگردان که با این کار، مستحق سرزنش نیستی. 54
وَذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٥٥﴾
کماکان همه را به‌خود بیاور؛ گرچه این به‌خودآوردن فقط به‌درد مؤمنان می‌خورَد. 55
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾
جن و اِنس را آفریدم، فقط برای اینکه مرا بندگی کنند. 56
مَا أُرِیدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَن یُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾
نه از آن‌ها رزق‌وروزی می‌خواهم، نه می‌خواهم که به من غذا بدهند؛ 57
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ ﴿٥٨﴾
چون فقط خدا روزی‌دهنده است و قدرتمند و نیرومند. 58
فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا یَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾
کسانی که با ترک بندگی، به خودشان بد می‌کنند، حتماً سهمی از عذاب دارند، مانند هم‌فکرانشان در اقوام گذشته. پس دیگر آن را با عجله از من نخواهند! 59
فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿٦٠﴾
وای بر کسانی که باور نمی‌کنند روز قیامتی را که به آن‌ها وعده می‌دهند! 60
سورة الطور
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
وَالطُّورِ ﴿١﴾
قسم به کوه طور، 1
وَکِتَابٍ مَّسْطُورٍ ﴿٢﴾
قسم به تورات، آن کتاب نوشته‌شده 2
فِی رَقٍّ مَّنشُورٍ ﴿٣﴾
بر پوست‌های صیقل‌خورده! 3
وَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾
قسم به خانۀ آبادشده، 4
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾
قسم به آسمان، آن سقف برافراشته، 5
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾
قسم به دریاهای برافروخته 6
إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾
که عذاب خدا اتفاق می‌افتد. 7
مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ ﴿٨﴾
چیزی هم جلودارش نیست؛ 8...
یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ﴿٩﴾
روزی که آسمان به‌سرعت به جنب‌وجوش دربیاید 9
وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ﴿١٠﴾
و کوه‌ها به‌شدت به حرکت دربیاید! 10
فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿١١﴾
آن روز، وای بر کسانی که قیامت را دروغ می‌دانستند؛ 11
الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾
همان‌ها که سرگرم غوطه‌خوردن در عقاید پوچشان بودند! 12
یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾
همان روزی که با خشونت به‌طرف آتش جهنم کشانده می‌شوند. 13
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٤﴾
این همان آتشی است که آن را دروغ می‌دانستید! 14