- 90
صفحه ﴿571﴾
قرآن ترجمه، سوره نوح آیات 11 تا 28
یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا ﴿١١﴾
تا باران‌های پی‌درپی برایتان بفرستد 11
وَیُمْدِدْکُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾
و اموال و اولادتان را زیاد کند و باغ‌های سرسبز و نهرهای پرآب در اختیارتان بگذارد! 12
مَّا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾
چه‌تان شده که به بزرگواریِ خدا امید ندارید؟! 13
وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَارًا ﴿١٤﴾
درحالی‌که او شما را مرحله‌به‌مرحله می‌آفریند. 14
أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿١٥﴾
مگر نمی‌دانید که خدا چطور هفت آسمان را طبقه‌طبقه آفرید 15
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿١٦﴾
و در آسمان ماه را تابان و خورشید را درخشان کرد؟! 16
وَاللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾
و اینکه خدا شما را، به‌نوعی، از عناصر زمین می‌رویاند 17
ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا ﴿١٨﴾
و در آخر، به درون زمین برِتان می‌گرداند و در قیامت به‌طرز عجیبی بیرونتان می‌آورد؟! 18
وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿١٩﴾
و اینکه خدا زمین را فرش زیر پایتان کرده 19
لِّتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ﴿٢٠﴾
تا از راه‌های پهناور آن سفر کنید؟!» 20
قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿٢١﴾
نوح ادامه داد: «خدایا، فرمانم را نبردند و دنبال آن‌هایی راه افتادند که اموال و اولادشان چیزی جز ضرر برایشان نداشت؛ 21
وَمَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا ﴿٢٢﴾ وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿٢٣﴾
همان‌ها که بسیار موذیانه نقشه کشیدند و به مردم گفتند: «معبودهای خودتان را هرگز رها نکنید، به‌ویژه بت وَدّ و سُواع و یغوث و یعوق و نسر را!» 22و23
وَقَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿٢٤﴾
بله، خیلی‌ها را گمراه کردند. خدایا، چنین بدکارهایی را هرچه بیشتر به‌حال خودشان رها کن.» 24
مِّمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا ﴿٢٥﴾
پس به‌سزای گناهانشان همه در سیلاب ویرانگر غرق شدند و در آتش برزخ گیر افتادند. در برابر خدا هم برای خودشان یاورانی پیدا نکردند! 25
وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا ﴿٢٦﴾
نوح قبل از شروع سیلاب گفت: «خدایا، هیچ کدام از این بی‌دین‌ها را روی زمین باقی نگذار. 26
إِنَّکَ إِن تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَلَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا کَفَّارًا ﴿٢٧﴾
اگر باقی‌شان بگذاری، بندگانت را از راه به‌در می‌کنند و جز نسلی تبهکار و نمک‌نشناس نمی‌زایند! 27
رَّبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا ﴿٢٨﴾
خدایا، مرا و پدر و مادرم را بیامرز و هر مؤمنی را هم که وارد خانه‌ام می‌شود و همۀ مردان و زنان باایمان را. بدکارها را هم هرچه بیشتر دچار نکبت کن.» 28
یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا ﴿١١﴾
تا باران‌های پی‌درپی برایتان بفرستد 11
وَیُمْدِدْکُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾
و اموال و اولادتان را زیاد کند و باغ‌های سرسبز و نهرهای پرآب در اختیارتان بگذارد! 12
مَّا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾
چه‌تان شده که به بزرگواریِ خدا امید ندارید؟! 13
وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَارًا ﴿١٤﴾
درحالی‌که او شما را مرحله‌به‌مرحله می‌آفریند. 14
أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿١٥﴾
مگر نمی‌دانید که خدا چطور هفت آسمان را طبقه‌طبقه آفرید 15
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿١٦﴾
و در آسمان ماه را تابان و خورشید را درخشان کرد؟! 16
وَاللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾
و اینکه خدا شما را، به‌نوعی، از عناصر زمین می‌رویاند 17
ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا ﴿١٨﴾
و در آخر، به درون زمین برِتان می‌گرداند و در قیامت به‌طرز عجیبی بیرونتان می‌آورد؟! 18
وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿١٩﴾
و اینکه خدا زمین را فرش زیر پایتان کرده 19
لِّتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ﴿٢٠﴾
تا از راه‌های پهناور آن سفر کنید؟!» 20
قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿٢١﴾
نوح ادامه داد: «خدایا، فرمانم را نبردند و دنبال آن‌هایی راه افتادند که اموال و اولادشان چیزی جز ضرر برایشان نداشت؛ 21
وَمَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا ﴿٢٢﴾ وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿٢٣﴾
همان‌ها که بسیار موذیانه نقشه کشیدند و به مردم گفتند: «معبودهای خودتان را هرگز رها نکنید، به‌ویژه بت وَدّ و سُواع و یغوث و یعوق و نسر را!» 22و23
وَقَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿٢٤﴾
بله، خیلی‌ها را گمراه کردند. خدایا، چنین بدکارهایی را هرچه بیشتر به‌حال خودشان رها کن.» 24
مِّمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا ﴿٢٥﴾
پس به‌سزای گناهانشان همه در سیلاب ویرانگر غرق شدند و در آتش برزخ گیر افتادند. در برابر خدا هم برای خودشان یاورانی پیدا نکردند! 25
وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا ﴿٢٦﴾
نوح قبل از شروع سیلاب گفت: «خدایا، هیچ کدام از این بی‌دین‌ها را روی زمین باقی نگذار. 26
إِنَّکَ إِن تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَلَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا کَفَّارًا ﴿٢٧﴾
اگر باقی‌شان بگذاری، بندگانت را از راه به‌در می‌کنند و جز نسلی تبهکار و نمک‌نشناس نمی‌زایند! 27
رَّبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا ﴿٢٨﴾
خدایا، مرا و پدر و مادرم را بیامرز و هر مؤمنی را هم که وارد خانه‌ام می‌شود و همۀ مردان و زنان باایمان را. بدکارها را هم هرچه بیشتر دچار نکبت کن.» 28