قرآن ترجمه، سوره اخلاص، فلق، ناس
سورة الإخلاص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «یک اصل مهم! و آن اینکه خدا یگانه است. 1
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾
خدا قبلۀ حاجاتِ همه است. 2
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾
فرزندی ندارد و فرزند کسی نیست 3
وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾
و کسی هم مانند او نیست.» 4
سورة الفلق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «پناه میبرم به خدایی که پردۀ شب را با طلوع صبح میشکافد! 1
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شرّ هر موجودی که آسیب میرساند، 2
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
از شرّ شب وقتی همهجا را میپوشاند، 3
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿٤﴾
از شرّ هر جادوگری که رابطهها را به هم میزند 4
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شرّ حسود وقتی حسادتش گل میکند!» 5
سورة الناس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «پناه میبرم به صاحباختیار مردمان، 1
مَلِکِ النَّاسِ ﴿٢﴾
فرمانروای مردمان، 2
إِلَٰهِ النَّاسِ ﴿٣﴾
معبود مردمان، 3
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
از شرّ وسوسهگرِ پنهان؛ 4
الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾
همانکه وسوسه میکند در دل مردمان، 5
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿٦﴾
از جنّیان باشد یا آدمیان.» 6
سورة الإخلاص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «یک اصل مهم! و آن اینکه خدا یگانه است. 1
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾
خدا قبلۀ حاجاتِ همه است. 2
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾
فرزندی ندارد و فرزند کسی نیست 3
وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾
و کسی هم مانند او نیست.» 4
سورة الفلق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «پناه میبرم به خدایی که پردۀ شب را با طلوع صبح میشکافد! 1
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شرّ هر موجودی که آسیب میرساند، 2
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
از شرّ شب وقتی همهجا را میپوشاند، 3
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿٤﴾
از شرّ هر جادوگری که رابطهها را به هم میزند 4
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شرّ حسود وقتی حسادتش گل میکند!» 5
سورة الناس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾
حرفت در زندگی این باشد: «پناه میبرم به صاحباختیار مردمان، 1
مَلِکِ النَّاسِ ﴿٢﴾
فرمانروای مردمان، 2
إِلَٰهِ النَّاسِ ﴿٣﴾
معبود مردمان، 3
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
از شرّ وسوسهگرِ پنهان؛ 4
الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾
همانکه وسوسه میکند در دل مردمان، 5
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿٦﴾
از جنّیان باشد یا آدمیان.» 6