- 3265
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 17- تشدید آخر کلمه
در این برنامه استاد سید مهدی سیف درباره تشدید آخر کلمه در حالت وقف توضیح می دهند همچنین به مرور دروس گذشته می پردازند.
واژه‌ی عربی «تشدید» مصدر باب تفعیل از ریشه‌ی «ش‌دد» و به‌معنی شدت بخشیدن یا قوی‌تر کردن است: شَدَّدَهُ یُشَدِّدُهُ تشدیداً. در اصطلاح آواشناسی، تشدید حالتی است که یک هم‌خوان دو بار پشت‌سرهم تلفظ می‌شود: مدت moddat، تکه tekke، جراح jarraah. در خط عربی و فارسی تشدید را به‌شکل « ّ » روی حرف می‌نویسند: معلّم، حسّاس، بچّه، موادّ مخدّر. حرف یا واژه‌ی دارای تشدید را «مشدّد» می‌خوانند. بیشتر واژه‌های تشدیددار (مشدّد) رایج در فارسی عربی‌اند.
تشدید ّ
حرف زیراین علامت را مشدّد می گوئیم . هرگاه دو حرف 1: هم جنس 2: پهلوی
هم اولی ساکن و دوّمی متحرّک باشد در هم ادغام می شوند یعنی اوّلی را برداشته و به جای آن تشدید روی دوّمی قرار داده و این تشدید علامت آن است که این حرف در اصل دو تا بوده و اکنون هم باید دوبار خوانده شود اولی ساکن و دومی با صدا با اینکه اولی نوشته نشده، که اگر نوشته شده باشدگذاشتن تشدید روی حرف دوم بیجاست زیرا تشدید عوض حرف ساکنی است که نوشته نشده باشد مانند مُعَلْلِم که نوشته می شود مُعَلّمِ
تذکّر
اگر تشدید به خاطر همجنس شدن حرف آخر کلمه ای با حرف اول کلمه بعد از خود باشد (مثل ادغام لام در حرف شمسی و نون ساکن در یرملون) اگر چه حرف ساکن حذف نشده باشد ادغام و تشدید صحیح است بشرط آنکه سکون روی حرف اول نوشته نشده باشد چون تشدید عوض سکون است پس با وجود سکون روی حرف اول، تشدید روی حرف دوم غلط است. اکنون باید دانست که از 28 حرف الفبای عربی ( ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط
ظ ل ن) شمسی هستند یعنی هرگاه (اَلْ) بر سر کلمه ای که حرف اول آن یکی از این حروف باشد(ل ) خوانده نشده و حرف شمسی بصورت مشدّد تلفظ می شود. مانند اَلصَلَوة – اَلصَّلَوة.
واژه‌ی عربی «تشدید» مصدر باب تفعیل از ریشه‌ی «ش‌دد» و به‌معنی شدت بخشیدن یا قوی‌تر کردن است: شَدَّدَهُ یُشَدِّدُهُ تشدیداً. در اصطلاح آواشناسی، تشدید حالتی است که یک هم‌خوان دو بار پشت‌سرهم تلفظ می‌شود: مدت moddat، تکه tekke، جراح jarraah. در خط عربی و فارسی تشدید را به‌شکل « ّ » روی حرف می‌نویسند: معلّم، حسّاس، بچّه، موادّ مخدّر. حرف یا واژه‌ی دارای تشدید را «مشدّد» می‌خوانند. بیشتر واژه‌های تشدیددار (مشدّد) رایج در فارسی عربی‌اند.
تشدید ّ
حرف زیراین علامت را مشدّد می گوئیم . هرگاه دو حرف 1: هم جنس 2: پهلوی
هم اولی ساکن و دوّمی متحرّک باشد در هم ادغام می شوند یعنی اوّلی را برداشته و به جای آن تشدید روی دوّمی قرار داده و این تشدید علامت آن است که این حرف در اصل دو تا بوده و اکنون هم باید دوبار خوانده شود اولی ساکن و دومی با صدا با اینکه اولی نوشته نشده، که اگر نوشته شده باشدگذاشتن تشدید روی حرف دوم بیجاست زیرا تشدید عوض حرف ساکنی است که نوشته نشده باشد مانند مُعَلْلِم که نوشته می شود مُعَلّمِ
تذکّر
اگر تشدید به خاطر همجنس شدن حرف آخر کلمه ای با حرف اول کلمه بعد از خود باشد (مثل ادغام لام در حرف شمسی و نون ساکن در یرملون) اگر چه حرف ساکن حذف نشده باشد ادغام و تشدید صحیح است بشرط آنکه سکون روی حرف اول نوشته نشده باشد چون تشدید عوض سکون است پس با وجود سکون روی حرف اول، تشدید روی حرف دوم غلط است. اکنون باید دانست که از 28 حرف الفبای عربی ( ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط
ظ ل ن) شمسی هستند یعنی هرگاه (اَلْ) بر سر کلمه ای که حرف اول آن یکی از این حروف باشد(ل ) خوانده نشده و حرف شمسی بصورت مشدّد تلفظ می شود. مانند اَلصَلَوة – اَلصَّلَوة.
