آموزش روخوانی، صحیح خوانی، وقف و ابتدا، سوره مبارکه واقعه
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَٰذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَٰکِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
نه [چنین است که می‌پندارید]، سوگند به جایگاه‌های [ویژه و فواصل معیّن] ستارگان. (75) اگر بدانید، آن سوگندی سخت بزرگ است! (76) که این [پیام] قطعاً قرآنی است ارجمند، (77) در کتابی نهفته، (78) که جز پاک‌شدگان بر آن دست ندارند، (79) وحیی است از جانب پروردگار جهانیان. (80) آیا شما این سخن را سبک [و سست] می‌گیرید؟ (81) و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار می‌دهید؟ (82) پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو می‌رسد، (83) و در آن هنگام خود نظاره گرید - (84) و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولی نمی‌بینید- (85) پس چرا، اگر شما بی‌جزا می‌مانید [و حساب و کتابی در کار نیست]، (86) اگر راست می‌گویید، [روح] را برنمی‌گردانید؟ (87) و اما اگر [او] از مقربان باشد، (88) [در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود]. (89) و اما اگر از یاران راست باشد، (90) از یاران راست بر تو سلام باد. (91) و اما اگر از دروغزنان گمراه است، (92) پس با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد، (93) و [فرجامش] درافتادن به جهنم است. (94) این است همان حقیقت راست [و] یقین. (95) پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی. (96)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَٰذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَٰکِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
نه [چنین است که می‌پندارید]، سوگند به جایگاه‌های [ویژه و فواصل معیّن] ستارگان. (75) اگر بدانید، آن سوگندی سخت بزرگ است! (76) که این [پیام] قطعاً قرآنی است ارجمند، (77) در کتابی نهفته، (78) که جز پاک‌شدگان بر آن دست ندارند، (79) وحیی است از جانب پروردگار جهانیان. (80) آیا شما این سخن را سبک [و سست] می‌گیرید؟ (81) و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار می‌دهید؟ (82) پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو می‌رسد، (83) و در آن هنگام خود نظاره گرید - (84) و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولی نمی‌بینید- (85) پس چرا، اگر شما بی‌جزا می‌مانید [و حساب و کتابی در کار نیست]، (86) اگر راست می‌گویید، [روح] را برنمی‌گردانید؟ (87) و اما اگر [او] از مقربان باشد، (88) [در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود]. (89) و اما اگر از یاران راست باشد، (90) از یاران راست بر تو سلام باد. (91) و اما اگر از دروغزنان گمراه است، (92) پس با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد، (93) و [فرجامش] درافتادن به جهنم است. (94) این است همان حقیقت راست [و] یقین. (95) پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی. (96)
