- 2769
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق راغب مصطفی غلوش سوره بروج آیات 11 تا آخر، شمس، تین
تلاوت تحقیق راغب مصطفی غلوش، این تلاوت در بهمن ماه سال 1368 در تهران، مدرسه عالی شهید مطهری اجرا گردیده است.
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند براى آنان باغهایى است که از زیر [درختان] آن جویها روان است این است [همان] رستگارى بزرگ (11)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آرى عقاب پروردگارت سخت سنگین است (12)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
هم اوست که [آفرینش را] آغاز مىکند و بازمىگرداند (13)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (14)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
صاحب ارجمند عرش (15)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
هر چه را بخواهد انجام مىدهد (16)
فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
آیا حدیث [آن] سپاهیان (17)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
فرعون و ثمود بر تو آمد (18)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
[نه] بلکه آنان که کافر شدهاند در تکذیباند (19)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
با آنکه خدا از هر سو بر ایشان محیط است (20)
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ ﴿20﴾
آرى آن قرآنى ارجمند است (21)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ ﴿21﴾
که در لوحى محفوظ است (22)
فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿22﴾
.........
سوره 91: الشمس
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به خورشید و تابندگىاش (1)
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿1﴾
سوگند به ماه چون پى [خورشید] رود (2)
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿2﴾
سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند (3)
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿3﴾
سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4)
وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ﴿4﴾
سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت (5)
وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ﴿5﴾
سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد (6)
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿6﴾
سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد (7)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿7﴾
سپس پلیدکارى و پرهیزگارىاش را به آن الهام کرد (8)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿8﴾
که هر کس آن را پاک گردانید قطعا رستگار شد (9)
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا ﴿9﴾
و هر که آلودهاش ساخت قطعا درباخت (10)
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿10﴾
[قوم] ثمود به سبب طغیان خود به تکذیب پرداختند (11)
کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿11﴾
آنگاه که شقىترینشان بر[پا] خاست (12)
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿12﴾
پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار مادهشتر خدا و [نوبت] آبخوردنش را [حرمت نهید] (13)
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا ﴿13﴾
و[لى] دروغزنش خواندند و آن [مادهشتر] را پى کردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاک یکسان کرد (14)
فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿14﴾
و از پیامد کار خویش بیمى به خود راه نداد (15)
وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿15﴾
سوره 95: التین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾
قسم به انجیر و زیتون (یا قسم به سرزمین شام و بیت المقدس). (1)
وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾
و سوگند به طور سینین. (2)
وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾
و قسم به این شهر اءمن (مکه). (3)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾
که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده ایم. (4)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾
سپس او را به پائینترین مرحله باز گرداندیم. (5)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾
مگر کسانی که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند که برای آنها پاداشی است قطع ناشدنی! (6)
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾
پس چه چیز سبب میشود که تو بعد از این همه، روز جزا را تکذیب کنی؟! (7)
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾
آیا خداوند بهترین حکم کنندگان نیست ؟ (8)
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند براى آنان باغهایى است که از زیر [درختان] آن جویها روان است این است [همان] رستگارى بزرگ (11)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آرى عقاب پروردگارت سخت سنگین است (12)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
هم اوست که [آفرینش را] آغاز مىکند و بازمىگرداند (13)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (14)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
صاحب ارجمند عرش (15)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
هر چه را بخواهد انجام مىدهد (16)
فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
آیا حدیث [آن] سپاهیان (17)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
فرعون و ثمود بر تو آمد (18)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
[نه] بلکه آنان که کافر شدهاند در تکذیباند (19)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
با آنکه خدا از هر سو بر ایشان محیط است (20)
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ ﴿20﴾
آرى آن قرآنى ارجمند است (21)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ ﴿21﴾
که در لوحى محفوظ است (22)
فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿22﴾
.........
سوره 91: الشمس
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به خورشید و تابندگىاش (1)
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿1﴾
سوگند به ماه چون پى [خورشید] رود (2)
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿2﴾
سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند (3)
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿3﴾
سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4)
وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ﴿4﴾
سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت (5)
وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ﴿5﴾
سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد (6)
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿6﴾
سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد (7)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿7﴾
سپس پلیدکارى و پرهیزگارىاش را به آن الهام کرد (8)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿8﴾
که هر کس آن را پاک گردانید قطعا رستگار شد (9)
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا ﴿9﴾
و هر که آلودهاش ساخت قطعا درباخت (10)
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿10﴾
[قوم] ثمود به سبب طغیان خود به تکذیب پرداختند (11)
کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿11﴾
آنگاه که شقىترینشان بر[پا] خاست (12)
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿12﴾
پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار مادهشتر خدا و [نوبت] آبخوردنش را [حرمت نهید] (13)
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا ﴿13﴾
و[لى] دروغزنش خواندند و آن [مادهشتر] را پى کردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاک یکسان کرد (14)
فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿14﴾
و از پیامد کار خویش بیمى به خود راه نداد (15)
وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿15﴾
سوره 95: التین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾
قسم به انجیر و زیتون (یا قسم به سرزمین شام و بیت المقدس). (1)
وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾
و سوگند به طور سینین. (2)
وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾
و قسم به این شهر اءمن (مکه). (3)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾
که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده ایم. (4)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾
سپس او را به پائینترین مرحله باز گرداندیم. (5)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾
مگر کسانی که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند که برای آنها پاداشی است قطع ناشدنی! (6)
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾
پس چه چیز سبب میشود که تو بعد از این همه، روز جزا را تکذیب کنی؟! (7)
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾
آیا خداوند بهترین حکم کنندگان نیست ؟ (8)
