فهرست
سوره نساء آیات 57 تا 59، مائده 55 و 56، انسان 5 تا 22، فجر 1تا 14، ضحی، شرح، نصر

تلاوت تحقیق راغب مصطفی غلوش سوره نساء آیات 57 تا 59، مائده 55 و 56، انسان 5 تا 22، فجر 1تا 14، ضحی، شرح، نصر

  • 35 دقیقه مدت
  • 772 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق راغب مصطفی غلوش، این تلاوت در 1379 در شهر مشهد اجرا گردیده است.
و به زودى کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند در باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است درآوریم براى همیشه در آن جاودانند و در آنجا همسرانى پاکیزه دارند و آنان را در سایه‏اى پایدار درآوریم (57)
وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِیلًا ﴿57﴾


خدا به شما فرمان مى‏دهد که سپرده‏ها را به صاحبان آنها رد کنید و چون میان مردم داورى مى‏کنید به عدالت داورى کنید در حقیقت نیکو چیزى است که خدا شما را به آن پند مى‏دهد خدا شنواى بیناست (58)
إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَکَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْکُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُم بِهِ إِنَّ اللّهَ کَانَ سَمِیعًا بَصِیرًا ﴿58﴾


اى کسانى که ایمان آورده‏اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید پس هر گاه در امرى [دینى] اختلاف نظر یافتید اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید این بهتر و نیک‏فرجام‏تر است (59)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلًا ﴿59﴾

.......


ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‏اند همان کسانى که نماز برپا مى‏دارند و در حال رکوع زکات مى‏دهند (55)
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ ﴿55﴾


و هر کس خدا و پیامبر او و کسانى را که ایمان آورده‏اند ولى خود بداند [پیروز است چرا که] حزب خدا همان پیروزمندانند (56)
وَمَن یَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿56﴾


..........


به یقین ابرار و نیکان از جامى مى‏نوشند که با عطر خوشى آمیخته است (5)
إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿5﴾


چشمه‏اى که بندگان خدا از آن مى‏نوشند و [به دلخواه خویش] جاریش مى‏کنند (6)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿6﴾


[همان بندگانى که] به نذر خود وفا مى‏کردند و از روزى که گزند آن فراگیرنده است مى‏ترسیدند (7)
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿7﴾


و به [پاس] دوستى [خدا] بینوا و یتیم و اسیر را خوراک مى‏دادند (8)
وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿8﴾


ما براى خشنودى خداست که به شما مى‏خورانیم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهیم (9)
إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاء وَلَا شُکُورًا ﴿9﴾


ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت هراسناکیم (10)
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿10﴾


پس خدا [هم] آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت (11)
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿11﴾


و به [پاس] آنکه صبر کردند بهشت و پرنیان پاداششان داد (12)
وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿12﴾


در آن [بهشت] بر تختها[ى خویش] تکیه زنند در آنجا نه آفتابى بینند و نه سرمایى (13)
مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا ﴿13﴾


و سایه‏ها[ى درختان] به آنان نزدیک است و میوه‏هایش [براى چیدن] رام (14)
وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا ﴿14﴾


و ظروف سیمین و جامهاى بلورین پیرامون آنان گردانده مى‏شود (15)
وَیُطَافُ عَلَیْهِم بِآنِیَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿15﴾


جامهایى از سیم که درست به اندازه [و با کمال ظرافت] آنها را از کار در آورده‏اند (16)
قَوَارِیرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿16﴾


و در آنجا از جامى که آمیزه زنجبیل دارد به آنان مى‏نوشانند (17)
وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا ﴿17﴾


از چشمه‏اى در آنجا که سلسبیل نامیده مى‏شود (18)
عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا ﴿18﴾


و بر گرد آنان پسرانى جاودانى مى‏گردند چون آنها را ببینى گویى که مرواریدهایى پراکنده‏اند (19)
وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ﴿19﴾


و چون بدانجا نگرى [سرزمینى از] نعمت و کشورى پهناور مى‏بینى (20)
وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا ﴿20﴾


[بهشتیان را] جامه‏هاى ابریشمى سبز و دیباى ستبر در بر است و پیرایه آنان دستبندهاى سیمین است و پروردگارشان باده‏اى پاک به آنان مى‏نوشاند (21)
عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿21﴾


این [پاداش] براى شماست و کوشش شما مقبول افتاده است (22)
إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاء وَکَانَ سَعْیُکُم مَّشْکُورًا ﴿22﴾
سوره 89: الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْفَجْرِ ﴿1﴾

به سپیده دم سوگند. (1)

وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿2﴾

و به شبهای دهگانه. (2)

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿3﴾

و به زوج و فرد. (3)

وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿4﴾

و به شب هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است). (4)

هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿5﴾

آیا در آنچه گفته شد سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)

أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿6﴾

آیا ندیدی پروردگارت به قوم عاد چه کرد؟ (6)

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿7﴾

و با آن شهر «ارم» با عظمت. (7)

الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿8﴾

همان شهری که نظیرش در بلاد آفریده نشده بود. (8)

وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿9﴾

و قوم ثمود که صخره‏ های عظیم را از دره می‏بریدند (و از آن خانه و کاخ می‏ساختند). (9)

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿10﴾

و فرعونی که قدرتمند و شکنجه گر بود. (10)

الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿11﴾

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند. (11)

فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿12﴾

و فساد فراوان در آنها ببار آوردند. (12)

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾

لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنها فرو ریخت. (13)

إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿14﴾

مسلما پروردگار تو در کمینگاه است. (14)

سوره 93: الضحى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿1﴾

قسم به روز در آن هنگام که آفتاب بر آید (و همه جا را فرا گیرد). (1)

وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾

و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد. (2)

مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾

که خداوند هرگز تو را وانگذاشته، و مورد خشم قرار نداده است. (3)

وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾

و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است. (4)

وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿5﴾

و به زودی پروردگارت آن قدر به تو عطا می‏کند که خشنود شو (5)

أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾

آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ (6)

وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾

و تو را گمشده یافت و هدایت کرد. (7)

وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾

و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود. (8)

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾

حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن. (9)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾

و سؤ ال کننده را از خود مران. (10)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾

و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن. (11)

سوره 94: الشرح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿1﴾

آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم ؟ (1)

وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ ﴿2﴾

و بار سنگین را از تو بر نداشتیم ؟ (2)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ ﴿3﴾

همان باری که سخت بر پشت تو سنگینی می‏کرد. (3)

وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿4﴾

و آوازه تو را بلند کردیم. (4)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾

بنابراین مسلما با سختی آسانی است. (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾

و مسلما با سختی آسانی است. (6)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾

پس هنگامی که از کار مهمی فارغ می‏شوی به مهم دیگری پرداز! (7)

وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿8﴾

و به سوی پروردگارت توجه کن. (8)


سوره 110: النصر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿1﴾

هنگامی که یاری خدا و پیروزی فرا رسد. (1)

وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿2﴾

و مردم را ببینی گروه گروه وارد دین خدا می‏شوند. (2)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا ﴿3﴾

پروردگارت را تسبیح و حمد کن، و از او آمرزش بخواه که او بسیار توبه پذیر است. (3)

قطعات صوتی

  • عنوان
    زمان
  • 35:04

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن