آیات 1 تا 19 سوره مبارکه تکویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
به کدام گناه کشته شده؟ (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (19)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
به کدام گناه کشته شده؟ (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (19)
