آیات 26 تا 41 سوره مبارکه نارعات و سوره مبارکه کوثر
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿26﴾
بی تردید در این سرگذشت برای کسی که [از عذاب خدا] بترسد عبرتی است. (26)
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿27﴾
آیا آفریدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است یا آسمان که او آن را بنا کرد؟ (27)
رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾
سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نیکو قرار داد، (28)
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾
و شبش را تاریکو روزش را روشن ساخت، (29)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾
و زمین را پس از آن گسترانید، (30)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾
و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد، (31)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾
و کوه ها را محکم و استوار نمود (32)
مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾
تا مایه بهرهوری شما و دام هایتان باشد. (33)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾
پس زمانی که آن حادثه بزرگ تر [و غیر قابل دفع] در رسد، (34)
یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾
در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به یاد آورد (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿36﴾
و دوزخ رابرای هر بیننده ای آشکار سازند، (36)
فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿37﴾
و اما کسی که طغیان و سرکشی کرده (37)
وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾
و زندگی دنیا را [بر زندگی ابد و جاوید آخرت] ترجیح داده، (38)
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾
پس بی تردید جایگاهش دوزخ است؛ (39)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾
و اما کسی که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛ (40)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾
پس بی تردید جایگاهش بهشت است. (41)
کوثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿1﴾
بی تردید ما به تو خیر فراوان [که برکت در نسل است و از فاطمه ریشه می گیرد] عطا کردیم. (1)
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿2﴾
پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. (2)
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿3﴾
یقیناً دشمن [که به] تو [زخم زبان می زند] خود بدون تبار و نسل [و بریده از همه خیرات و برکات] است. (3)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿26﴾
بی تردید در این سرگذشت برای کسی که [از عذاب خدا] بترسد عبرتی است. (26)
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿27﴾
آیا آفریدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است یا آسمان که او آن را بنا کرد؟ (27)
رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾
سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نیکو قرار داد، (28)
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾
و شبش را تاریکو روزش را روشن ساخت، (29)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾
و زمین را پس از آن گسترانید، (30)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾
و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد، (31)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾
و کوه ها را محکم و استوار نمود (32)
مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾
تا مایه بهرهوری شما و دام هایتان باشد. (33)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾
پس زمانی که آن حادثه بزرگ تر [و غیر قابل دفع] در رسد، (34)
یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾
در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به یاد آورد (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿36﴾
و دوزخ رابرای هر بیننده ای آشکار سازند، (36)
فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿37﴾
و اما کسی که طغیان و سرکشی کرده (37)
وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾
و زندگی دنیا را [بر زندگی ابد و جاوید آخرت] ترجیح داده، (38)
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾
پس بی تردید جایگاهش دوزخ است؛ (39)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾
و اما کسی که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛ (40)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾
پس بی تردید جایگاهش بهشت است. (41)
کوثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿1﴾
بی تردید ما به تو خیر فراوان [که برکت در نسل است و از فاطمه ریشه می گیرد] عطا کردیم. (1)
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿2﴾
پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. (2)
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿3﴾
یقیناً دشمن [که به] تو [زخم زبان می زند] خود بدون تبار و نسل [و بریده از همه خیرات و برکات] است. (3)
