فهرست
سوره آل عمران 53 تا 68، اعلی، شمس 1 تا 9

تلاوت تحقیق محمود شحات انور سوره آل عمران 53 تا 68، اعلی، شمس 1 تا 9

  • 37 دقیقه مدت
  • 2892 دریافت شده
تلاوت: غیرایرانی متاخر
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمود شحات انور، این تلاوت در تاریخ 2008/06/13 در کشور انگلستان، شهر باتلی، مسجد جامع باتلی اجرا گردیده است.
سوره 3: آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ ﴿53﴾

پروردگارا! به آنچه نازل کردهای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم، ما را در زمره گواهان بنویس! (53)



وَمَکَرُوا وَمَکَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ ﴿54﴾

و (یهود و دشمنان مسیح، برای نابودی او و آیینش،) نقشه کشیدند، و خداوند (بر حفظ او و آیینش،) چاره جویی کرد، و خداوند، بهترین چاره جویان است. (54)



إِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَرَافِعُکَ إِلَیَّ وَمُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فِیمَا کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿55﴾

(به یاد آورید) هنگامی را که خدا به عیسی فرمود: من تو را بر میگیرم و به سوی خود، بالا میبرم و تو را از کسانی که کافر شدند، پاک میسازم، و کسانی را که از تو پیروی کردند، تا روز رستاخیز، برتر از کسانی که کافر شدند، قرار میدهم، سپس بازگشت شما به سوی من است و در میان شما، در آنچه اختلاف داشتید، داوری میکنم. (55)



فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِینَ ﴿56﴾

اما آنها که کافر شدند، (و پس از شناختن حق، آن را انکار کردند،) در دنیا و آخرت، آنان را مجازات دردناکی خواهم کرد، و برای آنها، یاورانی نیست. (56)



وَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿57﴾

اما آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد، و خداوند، ستمکاران را دوست نمیدارد. (57)



ذَلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیَاتِ وَالذِّکْرِ الْحَکِیمِ ﴿58﴾

اینها را که بر تو می‏خوانیم، از نشانه‏ ها (ی حقانیت تو) است، و یادآوری حکیمانه است. (58)



إِنَّ مَثَلَ عِیسَى عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿59﴾

مثل عیسی در نزد خدا، همچون آدم است، که او را از خاک آفرید، و سپس به او فرمود: «موجود باش!» او هم فورا موجود شد. (بنابراین، ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیت او نیست). (59)



الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلَا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرِینَ ﴿60﴾

اینها حقیقتی است از جانب پروردگار تو، بنابراین، از تردید کنندگان مباش! (60)



فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ ﴿61﴾

هر گاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. (61)



إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴿62﴾

این همان سرگذشت واقعی (مسیح) است. (و ادعاهایی همچون الوهیت او، یا فرزند خدا بودنش، بیاساس است). و هیچ معبودی، جز خداوند یگانه نیست، و خداوند توانا و حکیم است. (62)



فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِالْمُفْسِدِینَ ﴿63﴾

اگر (با این همه شواهد روشن، باز هم از پذیرش حق) روی گردانند، (بدان که طالب حق نیستند، و) خداوند از مفسدهجویان، آگاه است. (63)



قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿64﴾

بگو: «ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است، که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم، و بعضی از ما، بعض دیگر را - غیر از خدای یگانه - به خدایی نپذیرد. هر گاه (از این دعوت،) سرباز زنند، بگویید: گواه باشید که ما مسلمانیم!» (64)



یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَمَا أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِیلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿65﴾

ای اهل کتاب! چرا درباره ابراهیم، گفتگو و نزاع می‏کنید (و هر کدام، او را پیرو آیین خودتان معرفی مینمایید)؟! در حالی که تورات و انجیل، بعد از او نازل شده است ؟ آیا اندیشه نمیکنید؟! (65)



هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿66﴾

شما کسانی هستید که درباره آنچه نسبت به آن آگاه بودید، گفتگو و ستیز کردید، چرا درباره آنچه آگاه نیستید، گفتگو می‏کنید؟! و خدا می‏داند، و شما نمیدانید. (66)



مَا کَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیًّا وَلَا نَصْرَانِیًّا وَلَکِنْ کَانَ حَنِیفًا مُسْلِمًا وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿67﴾

ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی، بلکه موحدی خالص و مسلمان بود، و هرگز از مشرکان نبود. (67)



إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ ﴿68﴾

سزاوارترین مردم به ابراهیم، آنها هستند که از او پیروی کردند، و (در زمان و عصر او، به مکتب او وفادار بودند، همچنین) این پیامبر و کسانی که (به او) ایمان آورده‏ اند (از همه سزاوارترند)، و خداوند، ولی و سرپرست مؤ منان است. (68)


سوره 87: الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى ﴿1﴾

نام پروردگار بلند مرتبهات را منزه دار. (1)

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾

همان خداوندی که آفرید و منظم کرد. (2)

وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾

و همان کس که تقدیر کرد و هدایت فرمود. (3)

وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾

و آنکس که چراگاه را به وجود آورد. (4)

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿5﴾

سپس آن را خشک و سیاه قرار داد. (5)

سَنُقْرِئُکَ فَلَا تَنْسَى ﴿6﴾

ما به زودی (قرآن را) بر تو قرائت می‏کنیم و هرگز فراموش نخواهی کرد. (6)

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾

مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و پنهان را می‏داند. (7)

وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾

و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده می‏کنیم. (8)

فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿9﴾

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد. (9)

سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿10﴾

و به زودی آنها که از خدا می‏ترسند متذکر می‏شوند. (10)

وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾

اما بدبخت ترین افراد از آن دوری می‏گزیند. (11)

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿12﴾

همان کسی که در آتش بزرگ وارد می‏شود. (12)

ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾

سپس در آن آتش نه می‏میرد و نه زنده می‏شود. (13)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿14﴾

مسلما رستگار می‏شود کسی که خود را تزکیه کند. (14)

وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾

و نام پروردگارش را بیاد آورد و نماز بخواند. (15)

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾

بلکه شما حیات دنیا را مقدم می‏دارید. (16)

وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾

در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است. (17)

إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾

این دستورات در کتب آسمانی پیشین آمده است. (18)

صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾

کتب ابراهیم و موسی. (19)

سوره 91: الشمس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿1﴾

به خورشید و گسترش نور آن سوگند! (1)

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿2﴾

و به ماه در آن هنگام که بعد از آن در آید (2)

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿3﴾

و به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد (3)

وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ﴿4﴾

و قسم به شب آن هنگام که صفحه زمین را بپوشاند (4)

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿5﴾

و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده. (5)

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿6﴾

و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانیده. (6)

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿7﴾

و سوگند به نفس آدمی و آن کس که آن را منظم ساخته، (7)

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿8﴾

سپس فجور و تقوا (شر و خیر) را به او الهام کرده است (8)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا ﴿9﴾

که هر کس نفس خود را تزکیه کرده، رستگار شده (9)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن