- 137
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عمر القزابری سوره مبارکه تکویر
تلاوت ترتیل سوره ای عمر القزابری به روایت ورش عن نافع _ترجمه استاد شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
آنگاه که خورشید تاریک شود (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که ستارگان رو به خاموشی نهند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و آنگاه که کوهها روان کرده شوند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و آنگاه که شتران آبستن ده ماهه[ى بس عزیز] وانهاده گردند (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و آنگاه که جانوران گرد آورده شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و آنگاه که دریاها افروخته گردد (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و آنگاه که جانها را قرین همدگر کنند (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و آنگاه که از دختر زنده به گور شده پرسیده شود (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه [به ناحق] کشته شده است (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و چون کارنامهها گشوده شود (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و چون آسمان پاره پاره گردد (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و چون دوزخ فروزانده گردد (12)
وإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و چون بهشت نزدیک آورده شود (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
هر کس بداند که چه آماده ساخته است (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند مىخورم به اختران باز گردنده (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
سیارگان پنهان رونده (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب چون برود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح چون بدمد (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که آن بر خوانده پیامآورى گرامى است (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
نیرومندى که نزد [خداوند] صاحب عرش، صاحب مقام است (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
در آنجا فرمانش برند و امینش شمرند (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و همسخن شما دیوانه نیست (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
و به راستى او [جبرئیل] را در افق آشکار دیده است (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و او در [گزاردن] وحى غیبى، بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
و آن سخن شیطان مطرود نیست (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا مىروید؟ (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
آن جز پندآموزى براى جهانیان نیست (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
براى هر کس از شما که بخواهد راستى و درستى پیشه کند (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و نخواهید مگر آنچه خداوند، که پروردگار جهانیان است، بخواهد (29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
آنگاه که خورشید تاریک شود (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که ستارگان رو به خاموشی نهند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و آنگاه که کوهها روان کرده شوند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و آنگاه که شتران آبستن ده ماهه[ى بس عزیز] وانهاده گردند (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و آنگاه که جانوران گرد آورده شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و آنگاه که دریاها افروخته گردد (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و آنگاه که جانها را قرین همدگر کنند (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و آنگاه که از دختر زنده به گور شده پرسیده شود (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه [به ناحق] کشته شده است (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و چون کارنامهها گشوده شود (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و چون آسمان پاره پاره گردد (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و چون دوزخ فروزانده گردد (12)
وإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و چون بهشت نزدیک آورده شود (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
هر کس بداند که چه آماده ساخته است (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند مىخورم به اختران باز گردنده (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
سیارگان پنهان رونده (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب چون برود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح چون بدمد (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که آن بر خوانده پیامآورى گرامى است (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
نیرومندى که نزد [خداوند] صاحب عرش، صاحب مقام است (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
در آنجا فرمانش برند و امینش شمرند (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و همسخن شما دیوانه نیست (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
و به راستى او [جبرئیل] را در افق آشکار دیده است (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و او در [گزاردن] وحى غیبى، بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
و آن سخن شیطان مطرود نیست (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا مىروید؟ (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
آن جز پندآموزى براى جهانیان نیست (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
براى هر کس از شما که بخواهد راستى و درستى پیشه کند (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و نخواهید مگر آنچه خداوند، که پروردگار جهانیان است، بخواهد (29)
