- 124
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عمر القزابری سوره مبارکه انشقاق
تلاوت ترتیل سوره ای عمر القزابری به روایت ورش عن نافع _ترجمه استاد شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿1﴾
آنگاه که آسمان بشکافد (1)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنین سزد (2)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنگاه که زمین بازکشیده گردد (3)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و هر چه در دل آن است بیرون اندازد و تهى گردد (4)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنین سزد (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
هان اى انسان تو در راه پروردگارت سخت کوشیده اى [و رنج بردهاى] و به لقاى او نایل خواهى شد (6)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
اما هر کس که کارنامه اش به دست راستش داده شود (7)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
زودا که حسابى آسان، با او محاسبه گردد (8)
وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و شادمان به سوى خانوادهاش بازگردد (9)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿10﴾
و اما هر کس که کارنامهاش از پس پشتش به او داده شود (10)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
زودا که زارى سر دهد (11)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
و به دوزخ در آید (12)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
چرا که او در میان خانوادهاش [به ناحق] شادمان بود (13)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿14﴾
و مىپنداشت که هرگز [به قیامت] باز نگردد (14)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
آرى بىگمان پروردگارش به [احوال] او بینا بود (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
پس سوگند مىخورم به شفق (16)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
و به شب و آنچه گرد آورد (17)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
و سوگند به ماه چون کامل گردد (18)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿19﴾
که شما از حالى به حالى دیگر در آیید (19)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
پس ایشان را چه مىشود که ایمان نمى آورند (20)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
و چون بر آنان قرآن خوانند، به سجده نیفتند (21)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
بلکه کافران انکار مىورزند (22)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
و خداوند به آنچه در دل مىدارند داناتر است (23)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
پس ایشان را از عذابى دردناک خبر ده (24)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
مگر کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند، که ایشان را پاداشى است ناکاسته [/بىمنت] (25)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿1﴾
آنگاه که آسمان بشکافد (1)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنین سزد (2)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنگاه که زمین بازکشیده گردد (3)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و هر چه در دل آن است بیرون اندازد و تهى گردد (4)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنین سزد (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
هان اى انسان تو در راه پروردگارت سخت کوشیده اى [و رنج بردهاى] و به لقاى او نایل خواهى شد (6)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
اما هر کس که کارنامه اش به دست راستش داده شود (7)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
زودا که حسابى آسان، با او محاسبه گردد (8)
وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و شادمان به سوى خانوادهاش بازگردد (9)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿10﴾
و اما هر کس که کارنامهاش از پس پشتش به او داده شود (10)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
زودا که زارى سر دهد (11)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
و به دوزخ در آید (12)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
چرا که او در میان خانوادهاش [به ناحق] شادمان بود (13)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿14﴾
و مىپنداشت که هرگز [به قیامت] باز نگردد (14)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
آرى بىگمان پروردگارش به [احوال] او بینا بود (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
پس سوگند مىخورم به شفق (16)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
و به شب و آنچه گرد آورد (17)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
و سوگند به ماه چون کامل گردد (18)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿19﴾
که شما از حالى به حالى دیگر در آیید (19)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
پس ایشان را چه مىشود که ایمان نمى آورند (20)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
و چون بر آنان قرآن خوانند، به سجده نیفتند (21)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
بلکه کافران انکار مىورزند (22)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
و خداوند به آنچه در دل مىدارند داناتر است (23)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
پس ایشان را از عذابى دردناک خبر ده (24)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
مگر کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند، که ایشان را پاداشى است ناکاسته [/بىمنت] (25)
