- 97
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عمر القزابری سوره مبارکه غاشیه
تلاوت ترتیل سوره ای عمر القزابری به روایت ورش عن نافع _ترجمه استاد شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾
آیا داستان هنگامه فراگیر به تو رسیده است؟ (1)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾
در چنین روز چهره هایى خاکسار باشند (2)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿3﴾
سختى دیده و محنت کشیده (3)
تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾
که به آتشى بس سوزان درآیند (4)
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾
از چشم هاى گرم به آنان نوشانده شود (5)
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿6﴾
خوراکى غیر از خار خشک زهردار ندارند (6)
لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿7﴾
که نه فربه گرداند، و نه گرسنگى را چاره کند (7)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾
در چنین روز چهره هایى خرم باشند (8)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
از کوشش [پیشین] خود خشنود (9)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
در بهشت برین (10)
لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
در آنجا لغوى نشنوند (11)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
در آنجا چشمه اى روان باشد (12)
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
در آنجا تخت هایى است بالا بلند (13)
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و کوزههایى پیش نهاده (14)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و بالش هایى ردیف شده (15)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
و فرش هاى زرباف گسترده (16)
أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
آیا در شتر نمى نگرند که چگونه [بدیع] آفریده شده است؟ (17)
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و نیز به آسمان که چگونه برافراشته شده است (18)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و نیز به کوهها که چگونه بر قرار گردیده است (19)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
و نیز به زمین که چگونه گسترده شده است (20)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
پس اندرز ده که همانا تو اندرزگویى (21)
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
[و] بر آنان مسلط [و حکمفرما] نیستى (22)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾
مگر کسى که روى برتابد و کفر پیشه کند (23)
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾
که خداوند او را به عذابى سهمگین، عذاب کند (24)
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾
بىگمان بازگشت آنان به نزد ماست (25)
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾
سپس حساب آنان با ماست (26)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾
آیا داستان هنگامه فراگیر به تو رسیده است؟ (1)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾
در چنین روز چهره هایى خاکسار باشند (2)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿3﴾
سختى دیده و محنت کشیده (3)
تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾
که به آتشى بس سوزان درآیند (4)
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾
از چشم هاى گرم به آنان نوشانده شود (5)
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿6﴾
خوراکى غیر از خار خشک زهردار ندارند (6)
لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿7﴾
که نه فربه گرداند، و نه گرسنگى را چاره کند (7)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾
در چنین روز چهره هایى خرم باشند (8)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
از کوشش [پیشین] خود خشنود (9)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
در بهشت برین (10)
لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
در آنجا لغوى نشنوند (11)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
در آنجا چشمه اى روان باشد (12)
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
در آنجا تخت هایى است بالا بلند (13)
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و کوزههایى پیش نهاده (14)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و بالش هایى ردیف شده (15)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
و فرش هاى زرباف گسترده (16)
أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
آیا در شتر نمى نگرند که چگونه [بدیع] آفریده شده است؟ (17)
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و نیز به آسمان که چگونه برافراشته شده است (18)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و نیز به کوهها که چگونه بر قرار گردیده است (19)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
و نیز به زمین که چگونه گسترده شده است (20)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
پس اندرز ده که همانا تو اندرزگویى (21)
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
[و] بر آنان مسلط [و حکمفرما] نیستى (22)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾
مگر کسى که روى برتابد و کفر پیشه کند (23)
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾
که خداوند او را به عذابى سهمگین، عذاب کند (24)
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾
بىگمان بازگشت آنان به نزد ماست (25)
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾
سپس حساب آنان با ماست (26)
