در این برنامه با زندگینامه شیخ محمود عبدالحکم آشنا میشوید .
شیخ محمود عبدالحکم در روستای کرنک، یکی از توابع مشهور مرکز فرشوط (قدیم) و مرکز ابوتشت(اکنون)-حوزه استحفاظی استانداری باستان در مصر علیا- در روز دوشنبه، مصادف با اول ماه فوریه در سال 1915 چشم به عالم گشود.
وی در سن ده سالگی و در مدت دو سال، قرآن را در مکتبخانه حفظ کرد پیش از آنکه پدرش وی را به موسسه احمدی در طنطاء بفرستد.
در سال 1940 میلادی، با مشارکت تنی چند از اساتید برجسته تلاوت همچون شیخ محمد رفعت و علی محمود نخستین انجمن قاریان قرآن را بنیان نهاد.
او در سال 1944میلادی به رادیو قرآن مصر راه یافت و تا مدتی به عنوان قاری مسجد "الاشراف" در "غوریه" به تلاوت قران می‌پرداخت. آنگاه از آنجا به مسجد سیده نفیسه منتقل شد و تا آخر عمر، قریب به چهل سال، در آن مسجد قران تلاوت نمود. در طول این مدت، جهان اسلام از طریق رادیو شنوای صوت زیبای این قاری شهیر بودند.
شایان ذکر است که شیخ محمود عبدالحکم دارای 4 فرزند دختر و 4 فرزند پسر بود.
شیخ عبدالحکم توانست در طول مدت تلاوت (1945-1982م) نامش را در میان بزرگان قاریان مصر جاودانه سازد.
زهد شدید این مرد و عشق وافرش به خدمت کردن به ساحت قرآن و نشر آیات کتاب خدا در اقصی نقاط زمین، موجب شده بود که وی خود را بی نیاز بداند از مشهور عام و خاص شدن. شاید به این دلایل بود که وقتی حادثه مشهور سفر به الجزایر رخ داد وی با وجود سرنگونی خودرو و جان باختن همگی همه مسافران، زنده ماند و خداوند او را از خطر حتمی مرگ نجات بخشید. او پس از این حادثه، هفده سال دیگر عمر کرد و در تمام این مدت خود را وقف قرآن نمود و همواره خدا را بر این خدمت‌گذاری شاکر بود.
آرای دیگران درباره او
درباره او از ابوالعینین شعیشع، نقیب القرآء مصر پرسیدند: آیا می‌توان شیخ محمود عبدالحکم را دارای شیوه‌ای خاص در سبک تلاوت قرآن ارزیابی کرد؟
و ایشان در پاسخ چنین گفت: شیخ عبدالحکم به حسن تلاوت یعنی اداء صحیح قرآن ملتزم بود. او بدون شک، در حوزه تلاوت قرآن دارای مدرسه و سبکی مستقلی است که به هیچ روی تقلیدی نبود. و من گمان می‌کنم که شیخ عبدالحکم، آنچه را که می‌خواند به خوبی می‌فهمید، و این مشخصه، وجه تمایزی است که امیدوارم همه قاریان، هود را به آن آراسته کنند تا جایی که معانی آیات را دریافت کنند و آنگاه به ادای مطلوب دست یازند؛ چنانکه شیخ عبدالحکم اینگونه بود.
همچنین از مهندس حسن شورای، یکی از دوستداران صدای مرحوم عبدالحکم، سؤال شد:
به نظر شما برترین تلاوت شیخ عبدالحکم، از نظر تکنیک حسن الاداء کدام است؟
در اینکه شیخ عبدالحکم در شیوه تلاوتش، سبکی منحصر به فرد دارد اختلافی وجود ندارد، بهترین دلیل بر این مدعا، تلاوت سوره مبارکه فتح، خاصه آیه ششم: (وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیرًا) هست.
شیخ محمود عبدالحکم در روستای کرنک، یکی از توابع مشهور مرکز فرشوط (قدیم) و مرکز ابوتشت(اکنون)-حوزه استحفاظی استانداری باستان در مصر علیا- در روز دوشنبه، مصادف با اول ماه فوریه در سال 1915 چشم به عالم گشود.
وی در سن ده سالگی و در مدت دو سال، قرآن را در مکتبخانه حفظ کرد پیش از آنکه پدرش وی را به موسسه احمدی در طنطاء بفرستد.
در سال 1940 میلادی، با مشارکت تنی چند از اساتید برجسته تلاوت همچون شیخ محمد رفعت و علی محمود نخستین انجمن قاریان قرآن را بنیان نهاد.
او در سال 1944میلادی به رادیو قرآن مصر راه یافت و تا مدتی به عنوان قاری مسجد "الاشراف" در "غوریه" به تلاوت قران می‌پرداخت. آنگاه از آنجا به مسجد سیده نفیسه منتقل شد و تا آخر عمر، قریب به چهل سال، در آن مسجد قران تلاوت نمود. در طول این مدت، جهان اسلام از طریق رادیو شنوای صوت زیبای این قاری شهیر بودند.
شایان ذکر است که شیخ محمود عبدالحکم دارای 4 فرزند دختر و 4 فرزند پسر بود.
شیخ عبدالحکم توانست در طول مدت تلاوت (1945-1982م) نامش را در میان بزرگان قاریان مصر جاودانه سازد.
زهد شدید این مرد و عشق وافرش به خدمت کردن به ساحت قرآن و نشر آیات کتاب خدا در اقصی نقاط زمین، موجب شده بود که وی خود را بی نیاز بداند از مشهور عام و خاص شدن. شاید به این دلایل بود که وقتی حادثه مشهور سفر به الجزایر رخ داد وی با وجود سرنگونی خودرو و جان باختن همگی همه مسافران، زنده ماند و خداوند او را از خطر حتمی مرگ نجات بخشید. او پس از این حادثه، هفده سال دیگر عمر کرد و در تمام این مدت خود را وقف قرآن نمود و همواره خدا را بر این خدمت‌گذاری شاکر بود.
آرای دیگران درباره او
درباره او از ابوالعینین شعیشع، نقیب القرآء مصر پرسیدند: آیا می‌توان شیخ محمود عبدالحکم را دارای شیوه‌ای خاص در سبک تلاوت قرآن ارزیابی کرد؟
و ایشان در پاسخ چنین گفت: شیخ عبدالحکم به حسن تلاوت یعنی اداء صحیح قرآن ملتزم بود. او بدون شک، در حوزه تلاوت قرآن دارای مدرسه و سبکی مستقلی است که به هیچ روی تقلیدی نبود. و من گمان می‌کنم که شیخ عبدالحکم، آنچه را که می‌خواند به خوبی می‌فهمید، و این مشخصه، وجه تمایزی است که امیدوارم همه قاریان، هود را به آن آراسته کنند تا جایی که معانی آیات را دریافت کنند و آنگاه به ادای مطلوب دست یازند؛ چنانکه شیخ عبدالحکم اینگونه بود.
همچنین از مهندس حسن شورای، یکی از دوستداران صدای مرحوم عبدالحکم، سؤال شد:
به نظر شما برترین تلاوت شیخ عبدالحکم، از نظر تکنیک حسن الاداء کدام است؟
در اینکه شیخ عبدالحکم در شیوه تلاوتش، سبکی منحصر به فرد دارد اختلافی وجود ندارد، بهترین دلیل بر این مدعا، تلاوت سوره مبارکه فتح، خاصه آیه ششم: (وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیرًا) هست.
