- 317
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 23 - سوره های تکاثر ، قارعه
در این برنامه آقای معتز آقایی به آموزش حفظ سوره تکاثر و قارعه می پردازد .
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
تفاخر به بیشترداشتن شما را غافل داشت (1) أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿1﴾
تا کارتان [و پایتان] به گورستان رسید (2) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾
نه چنین است زودا که بدانید (3) کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾
باز هم نه چنین است زودا که بدانید (4) ثُمَّ کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾
هرگز چنین نیست اگر علمالیقین داشتید (5) کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾
به یقین دوزخ را مىبینید (6) لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾
سپس آن را قطعا به عینالیقین درمىیابید (7)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾
سپس در همان روز است که از نعمت [روى زمین] پرسیده خواهید شد (8) ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل] (1)
که واقعا انسان دستخوش زیان است (2)
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایى توصیه کردهاند (3)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
کوبنده (1)
چیست کوبنده (2)
و تو چه دانى که کوبنده چیست (3)
روزى که مردم چون پروانه[هاى] پراکنده گردند (4)
و کوهها مانند پشم زدهشده رنگین شود (5)
اما هر که سنجیدههایش سنگین برآید (6)
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (7)
و اما هر که سنجیدههایش سبک بر آید (8)
پس جایش هاویه باشد (9)
و تو چه دانى که آن چیست (10)
آتشى استسوزنده (11)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
تفاخر به بیشترداشتن شما را غافل داشت (1) أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿1﴾
تا کارتان [و پایتان] به گورستان رسید (2) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾
نه چنین است زودا که بدانید (3) کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾
باز هم نه چنین است زودا که بدانید (4) ثُمَّ کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾
هرگز چنین نیست اگر علمالیقین داشتید (5) کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾
به یقین دوزخ را مىبینید (6) لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾
سپس آن را قطعا به عینالیقین درمىیابید (7)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾
سپس در همان روز است که از نعمت [روى زمین] پرسیده خواهید شد (8) ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل] (1)
که واقعا انسان دستخوش زیان است (2)
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایى توصیه کردهاند (3)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
کوبنده (1)
چیست کوبنده (2)
و تو چه دانى که کوبنده چیست (3)
روزى که مردم چون پروانه[هاى] پراکنده گردند (4)
و کوهها مانند پشم زدهشده رنگین شود (5)
اما هر که سنجیدههایش سنگین برآید (6)
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (7)
و اما هر که سنجیدههایش سبک بر آید (8)
پس جایش هاویه باشد (9)
و تو چه دانى که آن چیست (10)
آتشى استسوزنده (11)
