ترتیل سوره مبارکه بقره آیات 273 و 274 و مرور آیات 270 و 272 این سوره و توضیح استاد آقائی در معرفی افرادی که در انفاق کردن به آنها اولویت داریم.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ {270}
و هر نفقه ای را که انفاق ، یا هر نذری را که عهد کرده اید ، قطعاً خداوند آن را می داند ، و برای ستمکاران هیچ یاوری نیست. {270}
إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ {271}
اگر صدقه ها را آشکار کنید ، این ، کارِ خوبی است ، و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید ، این برای شما بهتر است و بخشی از گناهانتان را می زداید ، و خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است. {271}
لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَـکِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِکُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ {272}
هدایتِ آنان بر عهده تو نیست ، بلکه خدا هر که را بخواهد هدایت می کند ، و هر مالی که انفاق کنید ، به سود خود شماست ، و [ لی ] جز برای طلب خشنودیِ خدا انفاق مکنید ، و هر مالی را که انفاق کنید [ پاداشِ آن ] به طور کامل به شما داده خواهد شد و ستمی بر شما نخواهد رفت. {272}
لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ {273}
[ این صدقات ] برای آن [ دسته از ] نیازمندانی است که در راه خدا فرومانده اند ، و نمی توانند [ برای تأمین هزینه زندگی ] در زمین سفر کنند. از شدّت خویشتن داری ، فرد بی اطلاع ، آنان را توانگر می پندارد. آنها را از سیمایشان می شناسی. با اصرار ، [ چیزی ] از مردم نمی خواهند. و هر مالی [ به آنان ] انفاق کنید ، قطعاً خدا از آن آگاه است. {273}
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ {274}
کسانی که اموال خود را شب و روز ، و نهان و آشکارا ، انفاق می کنند ، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند. {274}
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ {270}
و هر نفقه ای را که انفاق ، یا هر نذری را که عهد کرده اید ، قطعاً خداوند آن را می داند ، و برای ستمکاران هیچ یاوری نیست. {270}
إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ {271}
اگر صدقه ها را آشکار کنید ، این ، کارِ خوبی است ، و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید ، این برای شما بهتر است و بخشی از گناهانتان را می زداید ، و خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است. {271}
لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَـکِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِکُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ {272}
هدایتِ آنان بر عهده تو نیست ، بلکه خدا هر که را بخواهد هدایت می کند ، و هر مالی که انفاق کنید ، به سود خود شماست ، و [ لی ] جز برای طلب خشنودیِ خدا انفاق مکنید ، و هر مالی را که انفاق کنید [ پاداشِ آن ] به طور کامل به شما داده خواهد شد و ستمی بر شما نخواهد رفت. {272}
لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ {273}
[ این صدقات ] برای آن [ دسته از ] نیازمندانی است که در راه خدا فرومانده اند ، و نمی توانند [ برای تأمین هزینه زندگی ] در زمین سفر کنند. از شدّت خویشتن داری ، فرد بی اطلاع ، آنان را توانگر می پندارد. آنها را از سیمایشان می شناسی. با اصرار ، [ چیزی ] از مردم نمی خواهند. و هر مالی [ به آنان ] انفاق کنید ، قطعاً خدا از آن آگاه است. {273}
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ {274}
کسانی که اموال خود را شب و روز ، و نهان و آشکارا ، انفاق می کنند ، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند. {274}
