- 498
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 52 ، ترجمه آیات
جناب آقای حسینعلی شریف در پنجاه و دومین جلسه آموزش تجوید قران به موضوع آشنایی با تلفظ صحیح حروف،مخارج حروف و ترجمه آیات می پردازد.
در این برنامه علاوه بر مرور دروس گذشته،مخارج حروف آموزش داده می شود و ترجمه آیات سوره تغابن بیان می شود.
ترجمه استاد الهی قمشه ای :
(1) هر چه در آسمانها و زمین است همه به تسبیح و ستایش خدا مشغولند که سلطنت ملک هستی و ستایش ( اهل عالم ) برای اوست و او بر هر چیز تواناست.
(2) اوست خدایی که شما را آفرید ، باز شما بندگان فرقه ای کافر ناسپاس و بعضی مؤمن خداشناس هستید و خدا به هر چه کنید کاملًا بیناست.
(3) خدا آسمانها و زمین را به حق ( و نظم احسن اتقن ) آفرید و شما آدمیان را به زیباترین صورت برنگاشت ، و بازگشت همه خلایق به سوی اوست.
(4) او آنچه را که در آسمانها و زمین است و آنچه را که شما پنهان و آشکار کنید همه را می داند و خدا به اسرار دلها هم داناست.
(5) آیا حکایت حال پیشینیان که کافر شدند به شما نرسید؟ که ( هم در دنیا ) به کیفر کردارشان رسیدند و ( هم در آخرت ) عذاب دردناک بر آنان مهیّاست.
(6) این ( عذاب ) برای آن بود که رسولان آنها با ادلّه و معجزات به سویشان می آمدند و آنها ( به تکذیب و طعن ) می گفتند: آیا بشرهایی ( مانند ما ) رهنمایی ما توانند کرد؟ پس کافر شدند و روی گردانیدند و البته خدا ( از کفر و ایمان خلق ) بی نیاز است که خدا غنیّ بالذّات و ستوده به جمیع صفات است.
(7) کافران گمان کردند که هرگز ( پس از مرگ ) برانگیخته نمی شوند. بگو: چرا ، به خدای من سوگند که البته برانگیخته می شوید و سپس به ( نتیجه ) اعمال خود آگاهتان گردانند و این کار بر خدا بسیار آسان است.
(8) پس به خدا ایمان آرید و به رسول او و نور علم و حکمتی که ( بندگان را در آیات قرآن ) فرستاده ایم بگروید ، و ( بترسید که ) خدا به هر چه کنید آگاه است.
(9) ( یاد آرید ) روزی که خدا همه شما را به عرصه محشر ( برای حساب ) جمع می گرداند و آن روز روز غبن و پشیمانی ( بدکاران ) است. و هر که به خدا ایمان آرد و نیکوکار شود خدا گناهانش بپوشد و در باغهای بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است داخل گرداند که در آن بهشت ابداً جاودان متنعّم باشند و این به حقیقت سعادت و رستگاری بزرگ خواهد بود.
(10) و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها اهل آتش دوزخ و در آن جاودان مخلّدند و آنجا بسیار بد منزلگاهی است.
(11) هیچ رنج و مصیبتی ( به شما ) نرسد مگر به فرمان خدا ، و هر که به خدا ایمان آرد خدا دلش را ( به مقام عالی رضا و تسلیم ) هدایت کند و خدا به همه امور عالم داناست.
(12) و فرمان خدا و هم اوامر رسول حق را اطاعت کنید که اگر روی بگردانید بر رسول ما جز تبلیغ رسالت ( و اتمام حجت ) با بیان روشن تکلیفی نخواهد بود.
(13) خدای یکتاست که جز او خدایی نیست و تنها بر خدا اهل ایمان توکل باید کنند.
(14) الا ای اهل ایمان ، زنان و فرزندان شما هم برخی ( که شما را از طاعت و جهاد و هجرت در دین باز دارند ) دشمن شما هستند ، از آنان حذر کنید ، و اگر ( از عقاب آنها پس از توبه آنان ) عفو و آمرزش و چشم پوشی کنید خدا هم ( در حق همه شما ) بسیار آمرزنده و مهربان است.
(15) به حقیقت ، اموال و فرزندان شما اسباب فتنه و امتحان شما هستند ( چندان به آنها دل نبندید ) و ( بدانید که ) نزد خدا اجر عظیم ( بهشت ابد ) خواهد بود.
(16) پس تا بتوانید خدا ترس و پرهیزکار باشید و ( سخن حق ) بشنوید و اطاعت کنید و از مال خود برای ( ذخیره آخرت ) خویش ( به فقیران ) انفاق کنید. و کسانی که از خوی لئامت و بخل نفس خود محفوظ مانند آنها به حقیقت رستگاران عالمند.
(17) اگر به خدا ( یعنی بندگان محتاج خدا ) قرض نیکو دهید خدا برای شما چندین برابر گرداند و هم از گناه شما در گذرد و خدا بر شکر و احسان خلق نیکو پاداش دهنده است و ( بر گناهشان ) بسیار بردبار است.
(18) او دانای عوالم غیب و شهود و سلطان مقتدر ملک وجود و آگاه از صلاح نظام آفرینش است.
در این برنامه علاوه بر مرور دروس گذشته،مخارج حروف آموزش داده می شود و ترجمه آیات سوره تغابن بیان می شود.
ترجمه استاد الهی قمشه ای :
(1) هر چه در آسمانها و زمین است همه به تسبیح و ستایش خدا مشغولند که سلطنت ملک هستی و ستایش ( اهل عالم ) برای اوست و او بر هر چیز تواناست.
(2) اوست خدایی که شما را آفرید ، باز شما بندگان فرقه ای کافر ناسپاس و بعضی مؤمن خداشناس هستید و خدا به هر چه کنید کاملًا بیناست.
(3) خدا آسمانها و زمین را به حق ( و نظم احسن اتقن ) آفرید و شما آدمیان را به زیباترین صورت برنگاشت ، و بازگشت همه خلایق به سوی اوست.
(4) او آنچه را که در آسمانها و زمین است و آنچه را که شما پنهان و آشکار کنید همه را می داند و خدا به اسرار دلها هم داناست.
(5) آیا حکایت حال پیشینیان که کافر شدند به شما نرسید؟ که ( هم در دنیا ) به کیفر کردارشان رسیدند و ( هم در آخرت ) عذاب دردناک بر آنان مهیّاست.
(6) این ( عذاب ) برای آن بود که رسولان آنها با ادلّه و معجزات به سویشان می آمدند و آنها ( به تکذیب و طعن ) می گفتند: آیا بشرهایی ( مانند ما ) رهنمایی ما توانند کرد؟ پس کافر شدند و روی گردانیدند و البته خدا ( از کفر و ایمان خلق ) بی نیاز است که خدا غنیّ بالذّات و ستوده به جمیع صفات است.
(7) کافران گمان کردند که هرگز ( پس از مرگ ) برانگیخته نمی شوند. بگو: چرا ، به خدای من سوگند که البته برانگیخته می شوید و سپس به ( نتیجه ) اعمال خود آگاهتان گردانند و این کار بر خدا بسیار آسان است.
(8) پس به خدا ایمان آرید و به رسول او و نور علم و حکمتی که ( بندگان را در آیات قرآن ) فرستاده ایم بگروید ، و ( بترسید که ) خدا به هر چه کنید آگاه است.
(9) ( یاد آرید ) روزی که خدا همه شما را به عرصه محشر ( برای حساب ) جمع می گرداند و آن روز روز غبن و پشیمانی ( بدکاران ) است. و هر که به خدا ایمان آرد و نیکوکار شود خدا گناهانش بپوشد و در باغهای بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است داخل گرداند که در آن بهشت ابداً جاودان متنعّم باشند و این به حقیقت سعادت و رستگاری بزرگ خواهد بود.
(10) و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها اهل آتش دوزخ و در آن جاودان مخلّدند و آنجا بسیار بد منزلگاهی است.
(11) هیچ رنج و مصیبتی ( به شما ) نرسد مگر به فرمان خدا ، و هر که به خدا ایمان آرد خدا دلش را ( به مقام عالی رضا و تسلیم ) هدایت کند و خدا به همه امور عالم داناست.
(12) و فرمان خدا و هم اوامر رسول حق را اطاعت کنید که اگر روی بگردانید بر رسول ما جز تبلیغ رسالت ( و اتمام حجت ) با بیان روشن تکلیفی نخواهد بود.
(13) خدای یکتاست که جز او خدایی نیست و تنها بر خدا اهل ایمان توکل باید کنند.
(14) الا ای اهل ایمان ، زنان و فرزندان شما هم برخی ( که شما را از طاعت و جهاد و هجرت در دین باز دارند ) دشمن شما هستند ، از آنان حذر کنید ، و اگر ( از عقاب آنها پس از توبه آنان ) عفو و آمرزش و چشم پوشی کنید خدا هم ( در حق همه شما ) بسیار آمرزنده و مهربان است.
(15) به حقیقت ، اموال و فرزندان شما اسباب فتنه و امتحان شما هستند ( چندان به آنها دل نبندید ) و ( بدانید که ) نزد خدا اجر عظیم ( بهشت ابد ) خواهد بود.
(16) پس تا بتوانید خدا ترس و پرهیزکار باشید و ( سخن حق ) بشنوید و اطاعت کنید و از مال خود برای ( ذخیره آخرت ) خویش ( به فقیران ) انفاق کنید. و کسانی که از خوی لئامت و بخل نفس خود محفوظ مانند آنها به حقیقت رستگاران عالمند.
(17) اگر به خدا ( یعنی بندگان محتاج خدا ) قرض نیکو دهید خدا برای شما چندین برابر گرداند و هم از گناه شما در گذرد و خدا بر شکر و احسان خلق نیکو پاداش دهنده است و ( بر گناهشان ) بسیار بردبار است.
(18) او دانای عوالم غیب و شهود و سلطان مقتدر ملک وجود و آگاه از صلاح نظام آفرینش است.
