- 245
- 1000
- 1000
- 1000
مفاهیم آیه 152 سوره بقره
مفاهیم آیه منتخب، کارشناس حجت الاسلام حمید محمدی - طرح 1455
شکر
فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلَا تَکْفُرُونِ ﴿152﴾
پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و شکر نعمت من به جای آرید و کفران نعمت من نکنید. (152)
این آیه صریحا اعلام می کند که وظیفه همه مسلمانان در برابر نعمت های الهی این است که همیشه به یاد خداوند باشند و شکر این نعمت های الهی را به جای آورند و با بهره گیری صحیح از این نعمت ها، حق شکر خداوند را ادا نمایند.
خداوند در برخی از آیات قرآن مثل آیه 40 سوره بقره اعلام می کند که از نعمت های من یاد کنید. ولی در این آیه می فرماید که از خود من یاد کنید و این امر به دلیل درجات شناخت و معرفت مردم است.
یاد خداوند زمینه ساز شکر خداوند است. لذا بر شکر خداوند مقدم است. این آیه نشان دهنده نهایت لطف خداوند به بندگانش است.
انسانی که جهل، فقر، فنا و حقارت از ویژگی های اوست، چطور مورد لطف خداوند قرار گیرد. خدایی که علیم، غنی، باقی و عزیز است. خداوند می فرماید: مرا یاد کن تا تورا یاد کنم. مگر یاد کردن ما چه ارشی دارد جز اینکه توفیقی از جانب خداست.
یادکردن از خداوند تنها با زبان نیست. بلکه باید با جان و دل یاد خداوند باشیم که ارزش والاتری دارد.منظور از ذکر خداوند توجه به ذات پاکی است که سرچشمه همه خوبی ها و نیکی ها بوده و نتیجه آن رویگردانی از غیر خداست.
این توجه یاد واقی خداوند است که انسان را از گناه بازداشته و به اطاعت و فرمان خدا دعوت می کند. روح و جان انسان را پاک و روشن نموده و آماده پذیرش رحمت های الهی قرار می دهد.
در آیه 14 سوره طه ذکر شده است که شاید بهترین نوع یادکردن خدا نماز باشد. در احادیث متعدد دیگر نیز داریم که فرمودند: منظور از ذکر خداوند یادآوری عملی است. در حدیثی زیبا از پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) و وصایای این بزرگواران داریم که فرمودند: سه کار است که این امت توانایی انجام آن را به صورت کامل ندارند. اولی برابری با برادر دینی در مال به گونه ای که نمی توانند حق واقعی اش را ادا کنند. دوم ادای حق مردم با قضاوت عادلانه نسبت به خود و دیگران و اینکه خداوند را در هر دو حال یاد کنند. منظور از این امر نیز سبحان الله، لا اله الله و الحمدالله گفتن نیست بلکه منظور این است که هنگامی که کار حرامی در برابر انسان قرار می گیرد، انسان از خدا بترسد و آن را ترک نماید. این مسأئله در کتاب خصال جلد یک صفحه 125 ذکر شده است.
سؤال امروز:
در آیه 152 سوره بقره، در چه صورت خداوند به صورت ویژه به یاد بندگان خواهد بود؟
1-در صورتی که به واجبات اهتمام ورزند.
2-اگر خدا را یاد کنند خدا نیز آنها را یاد کند
3-در صورت توجه به مستحبات
لطفا پاسخ مورد نظر خود را به سامانه پیامکی 300004444 ارسال فرمایید.
شکر
فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلَا تَکْفُرُونِ ﴿152﴾
پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و شکر نعمت من به جای آرید و کفران نعمت من نکنید. (152)
این آیه صریحا اعلام می کند که وظیفه همه مسلمانان در برابر نعمت های الهی این است که همیشه به یاد خداوند باشند و شکر این نعمت های الهی را به جای آورند و با بهره گیری صحیح از این نعمت ها، حق شکر خداوند را ادا نمایند.
خداوند در برخی از آیات قرآن مثل آیه 40 سوره بقره اعلام می کند که از نعمت های من یاد کنید. ولی در این آیه می فرماید که از خود من یاد کنید و این امر به دلیل درجات شناخت و معرفت مردم است.
یاد خداوند زمینه ساز شکر خداوند است. لذا بر شکر خداوند مقدم است. این آیه نشان دهنده نهایت لطف خداوند به بندگانش است.
انسانی که جهل، فقر، فنا و حقارت از ویژگی های اوست، چطور مورد لطف خداوند قرار گیرد. خدایی که علیم، غنی، باقی و عزیز است. خداوند می فرماید: مرا یاد کن تا تورا یاد کنم. مگر یاد کردن ما چه ارشی دارد جز اینکه توفیقی از جانب خداست.
یادکردن از خداوند تنها با زبان نیست. بلکه باید با جان و دل یاد خداوند باشیم که ارزش والاتری دارد.منظور از ذکر خداوند توجه به ذات پاکی است که سرچشمه همه خوبی ها و نیکی ها بوده و نتیجه آن رویگردانی از غیر خداست.
این توجه یاد واقی خداوند است که انسان را از گناه بازداشته و به اطاعت و فرمان خدا دعوت می کند. روح و جان انسان را پاک و روشن نموده و آماده پذیرش رحمت های الهی قرار می دهد.
در آیه 14 سوره طه ذکر شده است که شاید بهترین نوع یادکردن خدا نماز باشد. در احادیث متعدد دیگر نیز داریم که فرمودند: منظور از ذکر خداوند یادآوری عملی است. در حدیثی زیبا از پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) و وصایای این بزرگواران داریم که فرمودند: سه کار است که این امت توانایی انجام آن را به صورت کامل ندارند. اولی برابری با برادر دینی در مال به گونه ای که نمی توانند حق واقعی اش را ادا کنند. دوم ادای حق مردم با قضاوت عادلانه نسبت به خود و دیگران و اینکه خداوند را در هر دو حال یاد کنند. منظور از این امر نیز سبحان الله، لا اله الله و الحمدالله گفتن نیست بلکه منظور این است که هنگامی که کار حرامی در برابر انسان قرار می گیرد، انسان از خدا بترسد و آن را ترک نماید. این مسأئله در کتاب خصال جلد یک صفحه 125 ذکر شده است.
سؤال امروز:
در آیه 152 سوره بقره، در چه صورت خداوند به صورت ویژه به یاد بندگان خواهد بود؟
1-در صورتی که به واجبات اهتمام ورزند.
2-اگر خدا را یاد کنند خدا نیز آنها را یاد کند
3-در صورت توجه به مستحبات
لطفا پاسخ مورد نظر خود را به سامانه پیامکی 300004444 ارسال فرمایید.
