- 416
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 45، وقف لازم و تام
جناب آقای پورزرگری در این برنامه به موضوع وقف، وقف لازم و تام و انواع وقف و احکامی که بر آن ها مرتب است می پردازد و مروری بر دروس جلسات قبل دارند.
آنچه در پی می آید برخی از مواردی هستند که وقف بر آنها لازم است و هم تام.
«وَ لاَ یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ* اِنَّ الْعِزَّه للهِ جَمِیعاً». (یونس (10) آیه 65).
«فَلاَ یَحْزُنْکَ قَوْلَهُمْ* اِنَّا نَعْلَمُ مَا یَسِرُّونَ وَ مَا یُعْلِنُونَ». (یس (36) آیه 76).
در این دو مورد، وصل این توهم را ایجاد می کند که جمله بعد از «قَوْلَهُمْ»، گفتار کفار است، در حالی که گفتار خداوند است.
«وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ اِلاَّ اللهُ* وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ امَنَّا بِهِ». (آل عمران (3) آیه 7).
«اَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْویً لِلْکَافِرِینَ* وَ الَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ». (زمرد (39) آیه 32 و 33).
وصل در این دو مورد، این توهم را ایجاد می کند که «واو» برای عطف است.
«رَبَّنَا اِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَ مَا نُعْلِنُ* وَ مَا یَخْفی عَلَی اللهِ مِنْ شَئٍْ فِی الاَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاءِ». (ابراهیم (14) آیه 38).
در صورت وصل، توهم می شود که «واو»، عطف و «ما» موصول است.
آنچه در پی می آید برخی از مواردی هستند که وقف بر آنها لازم است و هم تام.
«وَ لاَ یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ* اِنَّ الْعِزَّه للهِ جَمِیعاً». (یونس (10) آیه 65).
«فَلاَ یَحْزُنْکَ قَوْلَهُمْ* اِنَّا نَعْلَمُ مَا یَسِرُّونَ وَ مَا یُعْلِنُونَ». (یس (36) آیه 76).
در این دو مورد، وصل این توهم را ایجاد می کند که جمله بعد از «قَوْلَهُمْ»، گفتار کفار است، در حالی که گفتار خداوند است.
«وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ اِلاَّ اللهُ* وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ امَنَّا بِهِ». (آل عمران (3) آیه 7).
«اَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْویً لِلْکَافِرِینَ* وَ الَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ». (زمرد (39) آیه 32 و 33).
وصل در این دو مورد، این توهم را ایجاد می کند که «واو» برای عطف است.
«رَبَّنَا اِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَ مَا نُعْلِنُ* وَ مَا یَخْفی عَلَی اللهِ مِنْ شَئٍْ فِی الاَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاءِ». (ابراهیم (14) آیه 38).
در صورت وصل، توهم می شود که «واو»، عطف و «ما» موصول است.
