- 960
- 1000
- 1000
- 1000
درس هجدهم - هاء ضمیر
آقای مستفید در این برنامه به مبحث "هاء ضمیر" می پردازند...
هاء ضمیر در اصطلاح قرائت، عبارت است از یک «هاء» مضموم و یا مکسور که در آخر کلمه واقع می‌شود و معنای «او ـ آن» (ضمیر متصل مفرد مذکر غایب) می‌دهد. مانند: منه: از آن؛ له: از او؛ لدیه: نزد او؛ به: به آن.
هاء ضمیر در قرآن به دو صورت اشباع (با صدای کشیده) یا بلا اشباع (با صدای کوتاه) خوانده می‌شود. هرگاه ماقبل یا مابعد هاء ضمیر، سکون واقع شود، هاء ضمیر بلا اشباع (با حرکت کوتاه ضمه یا کسره) خوانده می‌شود مانند: مِنْه، لَهُ الملک، یَتَّقهِ، رَسُولِهِ النبیِّ، أنْزَلناهُ، فِیهِ، نَصَرُوهُ
هاء ضمیر در اصطلاح قرائت، عبارت است از یک «هاء» مضموم و یا مکسور که در آخر کلمه واقع می‌شود و معنای «او ـ آن» (ضمیر متصل مفرد مذکر غایب) می‌دهد. مانند: منه: از آن؛ له: از او؛ لدیه: نزد او؛ به: به آن.
هاء ضمیر در قرآن به دو صورت اشباع (با صدای کشیده) یا بلا اشباع (با صدای کوتاه) خوانده می‌شود. هرگاه ماقبل یا مابعد هاء ضمیر، سکون واقع شود، هاء ضمیر بلا اشباع (با حرکت کوتاه ضمه یا کسره) خوانده می‌شود مانند: مِنْه، لَهُ الملک، یَتَّقهِ، رَسُولِهِ النبیِّ، أنْزَلناهُ، فِیهِ، نَصَرُوهُ
