در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 431 قرآن کریم شامل آیات 23 تا 31 سوره سباء را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
سوره 34: سبأ
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّکُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْکَبِیرُ ﴿23﴾
و شفاعت نزد او سودى ندهد، مگر درباره کسى که براى او اجازه دهد، تا چون هراس از دلهاى ایشان برطرف شود، گویند پروردگارتان چه گفت؟ گویند حق، و او بلندمرتبه بزرگ است (23)
قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِیَّاکُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿24﴾
بگو چه کسى از آسمانها و زمین شما را روزى مى دهد؟ بگو خداوند و ما یا شما بر طریق هدایت، یا در گمراهى آشکاریم (24)
قُلْ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿25﴾
بگو نه از شما درباره گناهى که ما کرده ایم مى پرسند و نه از ما درباره آنچه شما مى کنید خواهند پرسید (25)
قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ ﴿26﴾
بگو پروردگار ما، ما و شما را گرد مى آورد، سپس در میان ما به حق داورى مى کند و اوست داور دانا (26)
قُلْ أَرُونِیَ الَّذِینَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَکَاءَ کَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿27﴾
بگو به من بنمایانید کسانى را که در مقام شریک به او نسبت مى دهید چنین نیست، بلکه او خداوند پیروزمند فرزانه است (27)
وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿28﴾
و تو را جز مژده آور و هشداردهنده براى همگى مردم نفرستاده ایم، ولى بیشترینه مردم نمى دانند (28)
وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿29﴾
و گویند اگر راست مى گویید این وعده کى فرا مى رسد (29)
قُلْ لَکُمْ مِیعَادُ یَوْمٍ لَا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ﴿30﴾
بگو براى شما موعد روزى مقرر است که نه از آن ساعتى پس افتید و نه پیش افتید (30)
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ ﴿31﴾
و کافران گویند هرگز به این قرآن، و به آنچه پیش از آن بود، ایمان نمى آوریم، و اگر ستمکاران [مشرک] را بنگرى که نزد پروردگارشان بازداشته شوند، بعضى با بعضى دیگر بگو مگو کنند مستضعفان به مستکبران گویند اگر شما نبودید بىشک، ما مؤمن بودیم (31)
سوره 34: سبأ
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّکُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْکَبِیرُ ﴿23﴾
و شفاعت نزد او سودى ندهد، مگر درباره کسى که براى او اجازه دهد، تا چون هراس از دلهاى ایشان برطرف شود، گویند پروردگارتان چه گفت؟ گویند حق، و او بلندمرتبه بزرگ است (23)
قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِیَّاکُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿24﴾
بگو چه کسى از آسمانها و زمین شما را روزى مى دهد؟ بگو خداوند و ما یا شما بر طریق هدایت، یا در گمراهى آشکاریم (24)
قُلْ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿25﴾
بگو نه از شما درباره گناهى که ما کرده ایم مى پرسند و نه از ما درباره آنچه شما مى کنید خواهند پرسید (25)
قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ ﴿26﴾
بگو پروردگار ما، ما و شما را گرد مى آورد، سپس در میان ما به حق داورى مى کند و اوست داور دانا (26)
قُلْ أَرُونِیَ الَّذِینَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَکَاءَ کَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿27﴾
بگو به من بنمایانید کسانى را که در مقام شریک به او نسبت مى دهید چنین نیست، بلکه او خداوند پیروزمند فرزانه است (27)
وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿28﴾
و تو را جز مژده آور و هشداردهنده براى همگى مردم نفرستاده ایم، ولى بیشترینه مردم نمى دانند (28)
وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿29﴾
و گویند اگر راست مى گویید این وعده کى فرا مى رسد (29)
قُلْ لَکُمْ مِیعَادُ یَوْمٍ لَا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ﴿30﴾
بگو براى شما موعد روزى مقرر است که نه از آن ساعتى پس افتید و نه پیش افتید (30)
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ ﴿31﴾
و کافران گویند هرگز به این قرآن، و به آنچه پیش از آن بود، ایمان نمى آوریم، و اگر ستمکاران [مشرک] را بنگرى که نزد پروردگارشان بازداشته شوند، بعضى با بعضى دیگر بگو مگو کنند مستضعفان به مستکبران گویند اگر شما نبودید بىشک، ما مؤمن بودیم (31)