- 152
تسنیم 496
آیات 1 تا 18 سوره دخان باصدای محمدجبریل و ترجمه استاد بهاء الدین خرمشاهی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم ﴿1﴾
حم [حا میم] (1)
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿2﴾
سوگند به کتاب روشنگر (2)
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ﴿3﴾
که ما آن را در شبى فرخنده فرو فرستاده ایم که ما هشدار دهنده ایم (3)
فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿4﴾
در آن [شب] هر کار استوارى فیصله یابد (4)
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿5﴾
که فرمانى از سوى ماست، که ما فرستنده ایم (5)
رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿6﴾
رحمتى است از سوى پروردگارت، که او شنواى داناست (6)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ ﴿7﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل ایقان باشید (7)
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿8﴾
خدایى جز او نیست که زندگى مى بخشد و مى میراند، پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما (8)
بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ ﴿9﴾
آرى آنان به شک و شبهه خویش سرگرمند (9)
فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ ﴿10﴾
پس چشم بدار روزى را که آسمان دودى آشکار برآورد (10)
یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿11﴾
که مردم را فراگیرد، این عذابى دردناک است (11)
رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿12﴾
[گویند] پروردگارا این بلا را از ما بگردان، که ما [اینک] مؤمن هستیم (12)
أَنَّى لَهُمُ الذِّکْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ ﴿13﴾
[اما] چگونه پند گیرند، و به راستى که پیامبرى آشکار به نزد آنان آمده بود (13)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿14﴾
سپس از او رویگردان شدند، و گفتند [او] تعلیم گرفته اى دیوانه است (14)
إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّکُمْ عَائِدُونَ ﴿15﴾
[گفتیم] ما برگرداننده بلا به اندک مایه اى هستیم، [و مى دانیم] که شما باز گردنده اید (15)
یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿16﴾
روزى که گیر و دارى سخت و سترگ آغاز کنیم، [آنگاه] ما دادستانیم (16)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ ﴿17﴾
و به راستى که پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم، و پیامبرى گرامى به نزد آنان آمد (17)
أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿18﴾
[و با ایشان گفت] که بندگان خدا را به من بسپارید، که من پیامبرى امین براى شما هستم (18)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم ﴿1﴾
حم [حا میم] (1)
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿2﴾
سوگند به کتاب روشنگر (2)
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ﴿3﴾
که ما آن را در شبى فرخنده فرو فرستاده ایم که ما هشدار دهنده ایم (3)
فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿4﴾
در آن [شب] هر کار استوارى فیصله یابد (4)
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿5﴾
که فرمانى از سوى ماست، که ما فرستنده ایم (5)
رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿6﴾
رحمتى است از سوى پروردگارت، که او شنواى داناست (6)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ ﴿7﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل ایقان باشید (7)
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿8﴾
خدایى جز او نیست که زندگى مى بخشد و مى میراند، پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما (8)
بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ ﴿9﴾
آرى آنان به شک و شبهه خویش سرگرمند (9)
فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ ﴿10﴾
پس چشم بدار روزى را که آسمان دودى آشکار برآورد (10)
یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿11﴾
که مردم را فراگیرد، این عذابى دردناک است (11)
رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿12﴾
[گویند] پروردگارا این بلا را از ما بگردان، که ما [اینک] مؤمن هستیم (12)
أَنَّى لَهُمُ الذِّکْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ ﴿13﴾
[اما] چگونه پند گیرند، و به راستى که پیامبرى آشکار به نزد آنان آمده بود (13)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿14﴾
سپس از او رویگردان شدند، و گفتند [او] تعلیم گرفته اى دیوانه است (14)
إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّکُمْ عَائِدُونَ ﴿15﴾
[گفتیم] ما برگرداننده بلا به اندک مایه اى هستیم، [و مى دانیم] که شما باز گردنده اید (15)
یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿16﴾
روزى که گیر و دارى سخت و سترگ آغاز کنیم، [آنگاه] ما دادستانیم (16)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ ﴿17﴾
و به راستى که پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم، و پیامبرى گرامى به نزد آنان آمد (17)
أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿18﴾
[و با ایشان گفت] که بندگان خدا را به من بسپارید، که من پیامبرى امین براى شما هستم (18)