- 171
صفحه ﴿134﴾
قرآن ترجمه، سوره انعام آیات 53 تا 59
وَکَذَلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِیَقُولُوا أَهَؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِنَا أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاکِرِینَ ﴿53﴾
ثروتمندان را با مستضعفان این‌طور آزمایش می‌کنیم تا درباره‌شان با نیش‌وکنایه بگویند: «آیا از بین ما مردم، همین گداگرسنه‌هایند که خدا نعمت اسلام به آن‌ها داده؟!» دقیقاً! مگر خدا حال شکرگزاران را بهتر نمی‌داند؟! (53)
وَإِذَا جَاءَکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿54﴾
کسانی که به آیه‌های ماایمان آورده‌اند، هر وقت پیشت آمدند، بگو: «خوشابه‌حالتان! خدا بنایش را بر مهربانی گذاشته است؛ این‌طور که هرکس کار بدی از سرِ ندانم کاری انجام دهد و بعد از پی‌بردن به اشتباهش توبه کند و خطای گذشته‌اش را جبران سازد، البته که خدا آمرزندۀ مهربان است.» (54)
وَکَذَلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَلِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ ﴿55﴾
آیه‌هایمان را این‌طور توضیح می‌دهیم تا با برملاشدن راه‌ورسم گناهکارها، بشود راه را از چاه تشخیص داد و... . (55)
قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَکُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ ﴿56﴾
به بت‌پرست‌ها گوشزد کن: «من از پرستش بت‌هایی که به‌جای خدا می‌پرستید، نهی شده‌ام.» بعد بگو: «تابع میل شما نیستم؛ وگرنه گمراه می‌شوم و از صف هدایت‌‌یافته‌ها بیرون خواهم رفت.» (56)
قُلْ إِنِّی عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَکَذَّبْتُمْ بِهِ مَا عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ یَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ ﴿57﴾
بگو: «من از طرف خدا معجزه‌ای همچون قرآن در دست دارم که آن را دروغ می‌دانید. در عوض، عذابی فوری می‌خواهید که دست من نیست؛ زیرا کارها همه در اختیار خداست. او حق را از باطل جدا می‌کند و بهترینِ داورها هم هست.» (57)
قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ ﴿58﴾
بگو: «اگر عذابی که می‌خواهید زودتر بیاید، دست من بود، دعوای بین من و شما قبل از این‌ها یکسره شده بود! البته که خدا حال بدکارها را بهتر می‌داند.» (58)
وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ ﴿59﴾
راه‌های رسیدنِ به غیب تنها پیش خداست و کسی جز او آن‌ها را نمی‌داند. هرچه در خشکی‌ها و دریاهاست می‌داند. هر برگی از درخت بیفتد و هر دانه‌ای در عمق زمین فرو برود و هر محصول تر و خشکی به زمین بیفتد، او می‌داند و بس. بله، همۀ رویدادهای جهان در کتابی روشن ثبت است.{این کتاب مانند کتاب‌های رایج بین ما نیست؛ بلکه همان کتابِ علم خداست که شرق و غرب عالم را فراگرفته و تغییر و تحریف در آن، راه ندارد و همۀ موجودات و حرکت‌های آفرینش در آن ثبت و ضبط است. شاید این همان «لوح محفوظ»، «اُمّ‌الکتاب»، «امام مبین»، «کتاب» و «کتاب مکنون» است که در آیه‌های دیگر آمده‌اند.} (59)
وَکَذَلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِیَقُولُوا أَهَؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِنَا أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاکِرِینَ ﴿53﴾
ثروتمندان را با مستضعفان این‌طور آزمایش می‌کنیم تا درباره‌شان با نیش‌وکنایه بگویند: «آیا از بین ما مردم، همین گداگرسنه‌هایند که خدا نعمت اسلام به آن‌ها داده؟!» دقیقاً! مگر خدا حال شکرگزاران را بهتر نمی‌داند؟! (53)
وَإِذَا جَاءَکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿54﴾
کسانی که به آیه‌های ماایمان آورده‌اند، هر وقت پیشت آمدند، بگو: «خوشابه‌حالتان! خدا بنایش را بر مهربانی گذاشته است؛ این‌طور که هرکس کار بدی از سرِ ندانم کاری انجام دهد و بعد از پی‌بردن به اشتباهش توبه کند و خطای گذشته‌اش را جبران سازد، البته که خدا آمرزندۀ مهربان است.» (54)
وَکَذَلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَلِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ ﴿55﴾
آیه‌هایمان را این‌طور توضیح می‌دهیم تا با برملاشدن راه‌ورسم گناهکارها، بشود راه را از چاه تشخیص داد و... . (55)
قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَکُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ ﴿56﴾
به بت‌پرست‌ها گوشزد کن: «من از پرستش بت‌هایی که به‌جای خدا می‌پرستید، نهی شده‌ام.» بعد بگو: «تابع میل شما نیستم؛ وگرنه گمراه می‌شوم و از صف هدایت‌‌یافته‌ها بیرون خواهم رفت.» (56)
قُلْ إِنِّی عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَکَذَّبْتُمْ بِهِ مَا عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ یَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ ﴿57﴾
بگو: «من از طرف خدا معجزه‌ای همچون قرآن در دست دارم که آن را دروغ می‌دانید. در عوض، عذابی فوری می‌خواهید که دست من نیست؛ زیرا کارها همه در اختیار خداست. او حق را از باطل جدا می‌کند و بهترینِ داورها هم هست.» (57)
قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ ﴿58﴾
بگو: «اگر عذابی که می‌خواهید زودتر بیاید، دست من بود، دعوای بین من و شما قبل از این‌ها یکسره شده بود! البته که خدا حال بدکارها را بهتر می‌داند.» (58)
وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ ﴿59﴾
راه‌های رسیدنِ به غیب تنها پیش خداست و کسی جز او آن‌ها را نمی‌داند. هرچه در خشکی‌ها و دریاهاست می‌داند. هر برگی از درخت بیفتد و هر دانه‌ای در عمق زمین فرو برود و هر محصول تر و خشکی به زمین بیفتد، او می‌داند و بس. بله، همۀ رویدادهای جهان در کتابی روشن ثبت است.{این کتاب مانند کتاب‌های رایج بین ما نیست؛ بلکه همان کتابِ علم خداست که شرق و غرب عالم را فراگرفته و تغییر و تحریف در آن، راه ندارد و همۀ موجودات و حرکت‌های آفرینش در آن ثبت و ضبط است. شاید این همان «لوح محفوظ»، «اُمّ‌الکتاب»، «امام مبین»، «کتاب» و «کتاب مکنون» است که در آیه‌های دیگر آمده‌اند.} (59)