قرآن ترجمه، سوره رعد آیات 29 تا 34
الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﴿٢٩﴾
مؤمنان نیکوکار از زندگی پاک و لذتبخشی بهرهمند خواهند بود و نیز عاقبتی خوش. 29
کَذَٰلِکَ أَرْسَلْنَاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ ﴿٣٠﴾
تو را بین ملتی به پیامبری فرستادیم که قبل از آن، ملتهای فراوانی آمدند و رفتند. هدف این بود که آیههایی را برایشان بخوانی که به تو وحی میکنیم؛ با آنکه خدای رحمان را باور نمیکنند. بگو: «اوست خدایی که معبودی جز او نیست. فقط بر او توکل کردهام و در همهحال، رویم به درگاه اوست.» 30
وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّهِ الْأَمْرُ جَمِیعًا ۗ أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِیعًا ۗ وَلَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ یَأْتِیَ وَعْدُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿٣١﴾
حتی اگر قرآنی باشد که با آن کوهها به حرکت درآیند یا زمین تکهتکه شود یا مردهها بهحرف درآیند، باز هم بتپرستهای لجوج ایمان نمیآورند! مگر آنکه خدا بخواهد؛ چونکه اختیار همۀ کارها با اوست.آیا مسلمانان از ایمانآوردنِ آنها ناامید نشدهاند؟ و نمیدانند که اگر خدا بخواهد، همۀ مردم را بهزور هم که شده، به راه درست میآورد؟! البته، در نتیجۀ رفتار موذیانۀ بتپرستها، پیوسته بلاهای کوبنده بر سرشان میآید یا دوروبرشان حوادث ناگوار رخ میدهد تا وعدۀ نهایی خدا، یعنی نابودی کامل آنها، فرا برسد؛ زیرا خدا برخلاف وعدهاش عمل نمیکند. 31
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَکَیْفَ کَانَ عِقَابِ ﴿٣٢﴾
پیامبرانِ قبل از تو را هم مسخره میکردند. من هم به آن مسخرهکنندهها تا میشد مهلت میدادم و وقتی مهلتشان تمام میشد، گریبانشان را میگرفتم! خب، چطور بود مجازات من؟! 32
أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَىٰ کُلِّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ ۗ وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ ۚ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ ۗ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مَکْرُهُمْ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِیلِ ۗ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٣﴾
آنکه رفتار همه را زیرِ نظر دارد، آیا مانند بتهایی است که از همهجا بیخبرند؟! اما آخرش بتپرستها بتها را شریک خدا میدانند. بگو: «بتهایتان چه هنری دارند؟ آیا از چیزهایی در زمین خبر میدهید که خدا با همۀ خداییاش آنها را نمیداند؟! یا که آبکی حرف میزنید؟!» هیچیک! بلکه حقهبازی میکنند و خیال هم میکنند زرنگاند. از بندگی خدا منع شدهاند و هرکه را خدا بهحال خودش رها کند، هیچ راهبری ندارد. 33
لَّهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ ﴿٣٤﴾
آنها در همین دنیا، به بدبختیهای فراوانی گرفتار میشوند؛ البته عذاب آخرت بهمراتب طاقتفرساتر است و در برابر خدا حمایتکنندهای ندارند. 34
الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﴿٢٩﴾
مؤمنان نیکوکار از زندگی پاک و لذتبخشی بهرهمند خواهند بود و نیز عاقبتی خوش. 29
کَذَٰلِکَ أَرْسَلْنَاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ ﴿٣٠﴾
تو را بین ملتی به پیامبری فرستادیم که قبل از آن، ملتهای فراوانی آمدند و رفتند. هدف این بود که آیههایی را برایشان بخوانی که به تو وحی میکنیم؛ با آنکه خدای رحمان را باور نمیکنند. بگو: «اوست خدایی که معبودی جز او نیست. فقط بر او توکل کردهام و در همهحال، رویم به درگاه اوست.» 30
وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّهِ الْأَمْرُ جَمِیعًا ۗ أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِیعًا ۗ وَلَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ یَأْتِیَ وَعْدُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿٣١﴾
حتی اگر قرآنی باشد که با آن کوهها به حرکت درآیند یا زمین تکهتکه شود یا مردهها بهحرف درآیند، باز هم بتپرستهای لجوج ایمان نمیآورند! مگر آنکه خدا بخواهد؛ چونکه اختیار همۀ کارها با اوست.آیا مسلمانان از ایمانآوردنِ آنها ناامید نشدهاند؟ و نمیدانند که اگر خدا بخواهد، همۀ مردم را بهزور هم که شده، به راه درست میآورد؟! البته، در نتیجۀ رفتار موذیانۀ بتپرستها، پیوسته بلاهای کوبنده بر سرشان میآید یا دوروبرشان حوادث ناگوار رخ میدهد تا وعدۀ نهایی خدا، یعنی نابودی کامل آنها، فرا برسد؛ زیرا خدا برخلاف وعدهاش عمل نمیکند. 31
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَکَیْفَ کَانَ عِقَابِ ﴿٣٢﴾
پیامبرانِ قبل از تو را هم مسخره میکردند. من هم به آن مسخرهکنندهها تا میشد مهلت میدادم و وقتی مهلتشان تمام میشد، گریبانشان را میگرفتم! خب، چطور بود مجازات من؟! 32
أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَىٰ کُلِّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ ۗ وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ ۚ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ ۗ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مَکْرُهُمْ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِیلِ ۗ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٣﴾
آنکه رفتار همه را زیرِ نظر دارد، آیا مانند بتهایی است که از همهجا بیخبرند؟! اما آخرش بتپرستها بتها را شریک خدا میدانند. بگو: «بتهایتان چه هنری دارند؟ آیا از چیزهایی در زمین خبر میدهید که خدا با همۀ خداییاش آنها را نمیداند؟! یا که آبکی حرف میزنید؟!» هیچیک! بلکه حقهبازی میکنند و خیال هم میکنند زرنگاند. از بندگی خدا منع شدهاند و هرکه را خدا بهحال خودش رها کند، هیچ راهبری ندارد. 33
لَّهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ ﴿٣٤﴾
آنها در همین دنیا، به بدبختیهای فراوانی گرفتار میشوند؛ البته عذاب آخرت بهمراتب طاقتفرساتر است و در برابر خدا حمایتکنندهای ندارند. 34