- 124
صفحه ﴿547﴾
قرآن ترجمه، سوره حشر آیات 10 تا 16
وَالَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٠﴾
همچنین، به مصرف مسلمانان نیازمندی می‌رسد که بعد از «مهاجران» و «انصار» به دنیا آمده و می‌آیند. آنان این‌طور دعا می‌کنند: «خدایا، ما و برادران دینی‌مان را که زودتر از ما اسلام آورده‌اند، بیامرز و در دل‌هایمان کینه و کدورتی از مسلمانان قرار نده که تو دلسوز مهربانی.» 10
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَلَا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّکُمْ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿١١﴾
مگر ندیدی منافق‌هایی را که به هم‌فکرانشان، یعنی یهودی‌نماهای بی‌دینِ بنی‌نضیر، می‌گفتند: «اگر اخراجتان کردند، ما هم همراهتان از مدینه بیرون می‌آییم و علیه شما ابداً به حرف کسی گوش نمی‌دهیم و اگر با شما جنگیدند، حتماً کمکتان می‌کنیم.»؟! خدا شهادت می‌دهد که آن‌ها دروغ می‌گویند: 11
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ ﴿١٢﴾
اگر یهودی‌ها را اخراج کنند، آن‌ها همراهشان خارج نمی‌شوند و اگر جنگی با آن‌ها دربگیرد، کمکشان نمی‌کنند. به‌فرض هم کمکشان بکنند، فوری پا به فرار می‌گذارند و یهودی‌ها باز بدون کمک می‌مانند. 12
لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ ﴿١٣﴾
بله، وحشتی که از شما در دل دارند، بیشتر از ترسی است که از خدا دارند. چون‌که آن‌ها جماعتی نفهم‌اند! 13
لَا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ ﴿١٤﴾
به‌صورت جمعی و رودررو با شما نمی‌جنگند؛ مگر از داخل قلعه‌های مستحکم یا از پشت درودیوار خانه‌ها! ضرب‌وزورشان فقط بین خودشان زیاد است! خیال می‌کنی متحدند؛ درحالی‌که دل‌هایشان از هم دور است. آخر، آن‌ها مردمی بی‌عقل‌اند! 14
کَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١٥﴾
قصۀ یهودیان بنی‌نضیر مثل قصۀ یهودیان بنی‌قَینُقاع است که کمی قبل از آن‌ها کیفرِ عهدشکنی‌شان را در همین دنیا چشیدند. در آخرت هم عذابی زجرآور نصیبشان می‌شود. 15
کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿١٦﴾
قصۀ منافق‌ها هم مثل قصۀ شیطان است که به انسان می‌گوید: «بی‌دین شو!» وقتی هم او بی‌دین می‌شود، می‌گوید: «من کاری به کارَت ندارم؛ چون من از خدا، صاحب جهانیان، وحشت دارم!» 16
وَالَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٠﴾
همچنین، به مصرف مسلمانان نیازمندی می‌رسد که بعد از «مهاجران» و «انصار» به دنیا آمده و می‌آیند. آنان این‌طور دعا می‌کنند: «خدایا، ما و برادران دینی‌مان را که زودتر از ما اسلام آورده‌اند، بیامرز و در دل‌هایمان کینه و کدورتی از مسلمانان قرار نده که تو دلسوز مهربانی.» 10
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَلَا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّکُمْ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿١١﴾
مگر ندیدی منافق‌هایی را که به هم‌فکرانشان، یعنی یهودی‌نماهای بی‌دینِ بنی‌نضیر، می‌گفتند: «اگر اخراجتان کردند، ما هم همراهتان از مدینه بیرون می‌آییم و علیه شما ابداً به حرف کسی گوش نمی‌دهیم و اگر با شما جنگیدند، حتماً کمکتان می‌کنیم.»؟! خدا شهادت می‌دهد که آن‌ها دروغ می‌گویند: 11
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ ﴿١٢﴾
اگر یهودی‌ها را اخراج کنند، آن‌ها همراهشان خارج نمی‌شوند و اگر جنگی با آن‌ها دربگیرد، کمکشان نمی‌کنند. به‌فرض هم کمکشان بکنند، فوری پا به فرار می‌گذارند و یهودی‌ها باز بدون کمک می‌مانند. 12
لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ ﴿١٣﴾
بله، وحشتی که از شما در دل دارند، بیشتر از ترسی است که از خدا دارند. چون‌که آن‌ها جماعتی نفهم‌اند! 13
لَا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ ﴿١٤﴾
به‌صورت جمعی و رودررو با شما نمی‌جنگند؛ مگر از داخل قلعه‌های مستحکم یا از پشت درودیوار خانه‌ها! ضرب‌وزورشان فقط بین خودشان زیاد است! خیال می‌کنی متحدند؛ درحالی‌که دل‌هایشان از هم دور است. آخر، آن‌ها مردمی بی‌عقل‌اند! 14
کَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١٥﴾
قصۀ یهودیان بنی‌نضیر مثل قصۀ یهودیان بنی‌قَینُقاع است که کمی قبل از آن‌ها کیفرِ عهدشکنی‌شان را در همین دنیا چشیدند. در آخرت هم عذابی زجرآور نصیبشان می‌شود. 15
کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿١٦﴾
قصۀ منافق‌ها هم مثل قصۀ شیطان است که به انسان می‌گوید: «بی‌دین شو!» وقتی هم او بی‌دین می‌شود، می‌گوید: «من کاری به کارَت ندارم؛ چون من از خدا، صاحب جهانیان، وحشت دارم!» 16