قرآن ترجمه، سوره ملک آیات 1 تا 12
سورة الملک
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١﴾
پربرکت است کسی که فرمانرواییِ همۀ هستی به دست اوست و او از عهدۀ هر کاری برمیآید. 1
الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾
همانکه مرگ و زندگی را آفرید تا امتحانتان کند که کدامتان بهتر رفتار میکنید. او شکستناپذیرِ آمرزنده است؛ 2
الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِی خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ ﴿٣﴾
همانکه هفت آسمان را طبقهطبقه آفرید.در آفرینش خدای رحمان هیچگونه ناهماهنگی و بینظمی نمیبینی. حالا دوباره نگاه کن! کموکاستی میبینی؟! 3
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِیرٌ ﴿٤﴾
اصلاً چندباره نگاه کن! آنقدر که خستگی و واماندگی در چشمهایت موج بزند! 4
وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّیَاطِینِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ ﴿٥﴾
آسمان دنیا را با چراغ ستارهها چشمنواز کردیم و آنها را تیرهایی قرار دادیم برای دورکردن شیاطین و جنّیان. در آخرت هم، آتشی سوزان برایشان آماده کردهایم! 5
وَلِلَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٦﴾
نصیب کسانی که خدا را باور نکنند، عذاب جهنم است و آن بد سرانجامی است! 6
إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ ﴿٧﴾
وقتی داخلش پرتاب شوند، درحالیکه فوران میکند، نعرهای از آن میشنوند! 7
تَکَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ ۖ کُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذِیرٌ ﴿٨﴾
کم مانده که از شدت خروش از هم بپاشد!هر وقت گروهی را در آن میاندازند، نگهبانانش از آنها میپرسند: «مگر هشداردهندهای سراغتان نیامد؟!» 8
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبِیرٍ ﴿٩﴾
جواب میدهند: «چرا، هشداردهندهای سراغمان آمد؛ ولی اَنگ دروغگویی به او زدیم و گفتیم: ’خدا چیزی نفرستاده. شما پیامبرها خیلی گمراهید!‘» 9
وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١٠﴾
و ادامه میدهند: «اگر گوش شنوا داشتیم یا عقلمان را بهکار میانداختیم، الان بین جهنمیها نبودیم!» 10
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١١﴾
بله، به گناهشان اعتراف میکنند. پس نالهونفرین بر دوزخیان! 11
إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿١٢﴾
البته آنانی که از ترس عذابِ ندیده از خدا حساب میبرند، آمرزش و پاداشی بزرگ در انتظارشان است! 12
سورة الملک
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١﴾
پربرکت است کسی که فرمانرواییِ همۀ هستی به دست اوست و او از عهدۀ هر کاری برمیآید. 1
الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾
همانکه مرگ و زندگی را آفرید تا امتحانتان کند که کدامتان بهتر رفتار میکنید. او شکستناپذیرِ آمرزنده است؛ 2
الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِی خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ ﴿٣﴾
همانکه هفت آسمان را طبقهطبقه آفرید.در آفرینش خدای رحمان هیچگونه ناهماهنگی و بینظمی نمیبینی. حالا دوباره نگاه کن! کموکاستی میبینی؟! 3
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِیرٌ ﴿٤﴾
اصلاً چندباره نگاه کن! آنقدر که خستگی و واماندگی در چشمهایت موج بزند! 4
وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّیَاطِینِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ ﴿٥﴾
آسمان دنیا را با چراغ ستارهها چشمنواز کردیم و آنها را تیرهایی قرار دادیم برای دورکردن شیاطین و جنّیان. در آخرت هم، آتشی سوزان برایشان آماده کردهایم! 5
وَلِلَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٦﴾
نصیب کسانی که خدا را باور نکنند، عذاب جهنم است و آن بد سرانجامی است! 6
إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ ﴿٧﴾
وقتی داخلش پرتاب شوند، درحالیکه فوران میکند، نعرهای از آن میشنوند! 7
تَکَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ ۖ کُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذِیرٌ ﴿٨﴾
کم مانده که از شدت خروش از هم بپاشد!هر وقت گروهی را در آن میاندازند، نگهبانانش از آنها میپرسند: «مگر هشداردهندهای سراغتان نیامد؟!» 8
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبِیرٍ ﴿٩﴾
جواب میدهند: «چرا، هشداردهندهای سراغمان آمد؛ ولی اَنگ دروغگویی به او زدیم و گفتیم: ’خدا چیزی نفرستاده. شما پیامبرها خیلی گمراهید!‘» 9
وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١٠﴾
و ادامه میدهند: «اگر گوش شنوا داشتیم یا عقلمان را بهکار میانداختیم، الان بین جهنمیها نبودیم!» 10
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١١﴾
بله، به گناهشان اعتراف میکنند. پس نالهونفرین بر دوزخیان! 11
إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿١٢﴾
البته آنانی که از ترس عذابِ ندیده از خدا حساب میبرند، آمرزش و پاداشی بزرگ در انتظارشان است! 12