- 15654
- 1000
- 1000
- 1000
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
در جمهوری اسلامی، اتکا به آرای مردم از آن روست که خداوند متعال رجوع به آن را تقریر کرده است (اصل 56 قانون اساسی) و از همین جهت نیز مردمسالاریِ دینی نامیده می‌شود. این مسئله با دموکراسی‌های امروزی که تساهل و تسامح و پلورالیسم جزوِ لاینفک
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامیِ مردم ایران در سال 1357، نیاز مبرم نظام سیاسی جدید به طراحی ساختارها و چارچوب‌های حکمرانی براساس مبانی و ارزش‌های بنیادینی همانند تحقق احکام و آموزه‌های اسلام در نظام اجتماعی، عدالت، استقلال، آزادی و ... منجر به آن شد که با تدبیر هوشمندانه امام خمینی (ره)، گروهی از منتخبان ملت که اکثریت قاطع آن‌ها را فقها تشکیل می‌دادند، ظرف مدت محدود چندماهه، متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را تدوین و تصویب کنند؛ متنی که پس از تأیید رهبر کبیر انقلاب اسلامی، در فرآیند همه‌‌پرسی به تأیید اکثریت ملت ایران رسید.
ازآن‌جاکه قانون‌اساسی جمهوری اسلامی ایران به‌دنبال طراحی نظام‌های جدید حقوقی مبتنی بر معیارهای شریعت اسلام بود و به اذعان مقدمه‌ی آن، درپی تبیین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه‌ی ایران براساس اصول و ضوابط اسلامی بوده است، از یک سو همانند دیگر قوانین اساسی، مجموعه‌ای از ساختار حکومتی در نظام سیاسی جدید، حدود صلاحیت مقامات و حقوق و آزادی‌های عمومی و شیوه‌ی تضمین آن را بیان کرده‌است و از سوی دیگر، بیان‌گر مبانی، اهداف، وظایف، ارزش‌ها و هنجارهای برتر نظام سیاسی با نگاهی به آموزه‌های دینی است که همین امر فصل ممیزه‌ی قانون‌اساسی جمهوری اسلامی ایران با قوانین اساسی مدرن غربی، که نتیجه‌ی نهضت دین‌پیرایی هستند، به‌حساب می‌آید.
از این‌رو، مطالعه و تحلیل حقوقی ابعاد گوناگون قانون‌اساسی، اعم از نقاط درخشان و مترقی آن، ساختارها و نهادهای حاکمیتی و حدود اقتدارات آن‌ها، ظرفیت‌های مغفول قانون‌اساسی، مطالعه‌ی تطبیقی قانون‌اساسی، و ابهامات و کمبودهای احتمالی موجود در آن و مواردی از این دست امری لازم و ضروری به حساب می‌آید.
کتاب گویای قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در پایگاه کتاب گویای ایرانصدا تولید شده‌است. شنوندگان ارجمند می‌توانند این کتاب را رایگان دریافت کنند و بشنوند.
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامیِ مردم ایران در سال 1357، نیاز مبرم نظام سیاسی جدید به طراحی ساختارها و چارچوب‌های حکمرانی براساس مبانی و ارزش‌های بنیادینی همانند تحقق احکام و آموزه‌های اسلام در نظام اجتماعی، عدالت، استقلال، آزادی و ... منجر به آن شد که با تدبیر هوشمندانه امام خمینی (ره)، گروهی از منتخبان ملت که اکثریت قاطع آن‌ها را فقها تشکیل می‌دادند، ظرف مدت محدود چندماهه، متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را تدوین و تصویب کنند؛ متنی که پس از تأیید رهبر کبیر انقلاب اسلامی، در فرآیند همه‌‌پرسی به تأیید اکثریت ملت ایران رسید.
ازآن‌جاکه قانون‌اساسی جمهوری اسلامی ایران به‌دنبال طراحی نظام‌های جدید حقوقی مبتنی بر معیارهای شریعت اسلام بود و به اذعان مقدمه‌ی آن، درپی تبیین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه‌ی ایران براساس اصول و ضوابط اسلامی بوده است، از یک سو همانند دیگر قوانین اساسی، مجموعه‌ای از ساختار حکومتی در نظام سیاسی جدید، حدود صلاحیت مقامات و حقوق و آزادی‌های عمومی و شیوه‌ی تضمین آن را بیان کرده‌است و از سوی دیگر، بیان‌گر مبانی، اهداف، وظایف، ارزش‌ها و هنجارهای برتر نظام سیاسی با نگاهی به آموزه‌های دینی است که همین امر فصل ممیزه‌ی قانون‌اساسی جمهوری اسلامی ایران با قوانین اساسی مدرن غربی، که نتیجه‌ی نهضت دین‌پیرایی هستند، به‌حساب می‌آید.
از این‌رو، مطالعه و تحلیل حقوقی ابعاد گوناگون قانون‌اساسی، اعم از نقاط درخشان و مترقی آن، ساختارها و نهادهای حاکمیتی و حدود اقتدارات آن‌ها، ظرفیت‌های مغفول قانون‌اساسی، مطالعه‌ی تطبیقی قانون‌اساسی، و ابهامات و کمبودهای احتمالی موجود در آن و مواردی از این دست امری لازم و ضروری به حساب می‌آید.
کتاب گویای قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در پایگاه کتاب گویای ایرانصدا تولید شده‌است. شنوندگان ارجمند می‌توانند این کتاب را رایگان دریافت کنند و بشنوند.
از ایرانصدا بشنوید
اصل اول قانون اساسی، بند 2- «جمهوری» به معنای قرارداشتنِ حق حاکمیت در دستِ مردم و حکومت عامهی مردم است. در حکومت‌های جمهوری، همه‌ی اختیارات، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم، از اکثریت مردم به دست می‌آید و افرادی کشور را اداره می‌کنند که منصب خود را با رضایت مردم به دست آورده‌اند.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان