- 17102
- 1000
- 1000
- 1000
خیابان میگل
این رمان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به هم پیوسته است که در زمان جنگ «ترینیداد و توباگو» اتفاق افتاد. داستان‌ها از خاطرات دوران کودکی نویسنده از بندر اسپانیا برداشت شده‌اند.
«خیابان میگل» زندگی فردی است در «ترینیداد» که داستان کودکی تا نوجوانی خود را در محله‌اش، خیابان میگل، روایت میکند. از «جورج» می‌گوید که مرد خشن و بداخلاقی است و خانواده‌اش را به باد کتک می‌گیرد؛ «الیاس» که در فضای آلوده به رشوه‌گیری کشور نمی‌تواند در امتحان ورودی دانشگاه قبول شود؛ «مورگن» که با مواد آتش‌زایش آن‌قدر خود و خانواده‌اش را آزار می‌دهد که سرانجام خانه‌اش را به آتش می‌کشد.
همچنین ماجرای شاعری که خود را «وردزورث» معرفی میکند نیز شنیدنی است و تأمل‌‌برانگیز!
* درباره‌ی کتاب
«نایپل» در نخستین و یکی از برترین رمان‌هایش «خیابان میگل» که در سال 1959 منتشر شد، روایت داستان را از زبان کودکی خردسال شروع میکند که در طول داستان به‌تدریج بزرگ‌‌تر می‌شود. هریک از 17 بخش خیابان میگل، به شکل فرعی، به زندگی یکی از ساکنان این خیابان تعلق دارد و زندگی ساکنان با تمام ناتوانایی‌ها، غم‌ها و شادی‌هایشان در داستان جریان دارد.
نویسنده در دهه‌‌ی 1940 با خانواده‌اش در منطقه‌‌ی «وودبروک» شهر زندگی می‌کرد و خیابان مذکور، خیابان لوئیس، الگوی خیابان میگل است. برخی از ساکنان آن از اعضای جامعه‌ی هندو هستند که نایپل به آنها تعلق داشت. همچنین از فرهنگ گسترده‌‌ی ترینیدادی استفاده میکند و به کریکت اشاره میکند و تعدادی از اشعار خوانندگان سیاه «کالیپسو» را نقل میکند.
* درباره‌ی نویسنده
«سِر ویدیادار سوراجپراساد نایپل» (زاده‌‌ی 17 اوت 1932 – درگذشته‌‌ی 11 اوت 2018) که بیشتر با نام «وی. اس. نایپل» شناخته می‌شود، رمان‌نویس و مقاله‌نویس ترینیدادی-بریتانیایی با ریشه‌‌ی هندی بود. وی در زندگی ادبی خویش بیش از 30 کتاب نوشت. او در سال 1971 برنده‌‌ی «جایزه ادبی من بوکر» و در سال 2001 برنده‌‌ی «جایزه نوبل ادبیات» شد.
رمان‌های «خانه‌ای برای آقای بیسواس» و «خم رودخانه» مهم‌ترین نوشته‌های او هستند که هر دو به زبان فارسی ترجمه شده‌اند. در سال 2008 نویسنده‌ای به نام «پاتریک فرنچ» نخستین زندگی‌نامه‌‌ی معتبر نایپل را با نام «دنیا همین است که هست» نوشت.
نایپل در 17اوت1932 در «چاگواناس»، بزرگ‌‌ترین شهر کشور ترینیداد و توباگو، در خانواده‌ای هندی‌تبار به دنیا آمد. پدربزرگ او خدمتکاری بود که از هندوستان به ترینیداد کوچ کرده بود. شش‌‌‌ساله بود که با خانواده‌اش به «پرت آو اسپاین» نقل مکان کرد.
نایپل در سال 1950 پس از پایان دوره‌‌ی دبیرستان، برنده‌‌ی جایزه کمک‌‌‌هزینه‌ی تحصیلی شد و «دانشگاه آکسفورد» را انتخاب کرد و به انگلستان رفت. در زمانی که دانشجو بود، از اختلال افسردگی عمده رنج می‌برد و اقدام به خودکشی کرد.
نایپل در آکسفرد با «پاتریشیا هیل» آشنا شد و در 1955 با او ازدواج کرد. پاتریشیا هیل، در سال 1996 درگذشت و او در همان سال با «نادره خانم علوی» خبرنگار پاکستانی ازدواج کرد.
او نخستین رمانش را در آکسفورد، در هنگام تحصیل نوشت؛ اما موفق به انتشار آن نشد. در سال 1954 پس از پایان تحصیلاتش در نگارخانه‌‌ی ملّی لندن مشغول به کار شد. رمان «مشت‌مال‌چی عارف» را در سال 1955 منتشر کرد، اما توفیقی به دست نیاورد.
وی اس نایپل دو بار در سال‌های 1358 و 1376 به ایران سفر کرد. او در کتابی با نام «در میان مؤمنان؛ سفری اسلامی» دیده‌های خود از انقلاب اسلامی ایران را نوشت. پس از سفر دوم، چاپ تازه‌ای از کتاب را با تجربه‌های سفر تازه‌اش منتشر کرد. او در این کتاب علاوه بر ایران، روایت سفرهای خود به پاکستان، مالزی و اندونزی را هم بیان کرده است.
نایپل در 11اوت2018 در سن 85 سالگی، در خانه‌اش در لندن، درگذشت.
وی. اس. نایپل در پنج دهه بیش از سی کتاب (15 اثر داستانی و 18 اثر غیرداستانی) منتشر کرد. نوشته‌های او بسیار متنوع‌اند؛ از رمان‌های طنز گرفته تا سفرنامه و زندگی‌نامه. بسیاری از منتقدان، رمان «خانه‌ای برای آقای بیسواس» را که نایپل در سال 1961 نوشت، مهم‌ترین اثر او می‌دانند. او این رمان را براساس زندگی پدرش، «سیپرساد نایپل» که گزارش‌‌گر «روزنامه گاردین» ترینیداد بود، نوشت.
از آثار او که به فارسی ترجمه شده‌اند، می‌توان اینها را برشمرد:
مشت مالچی عارف (1957)؛ خانه‌ای برای آقای بیسواس (1961)؛ هند تمدن مجروح (1977)؛ خم رودخانه (1979)؛ نیمه زندگی (2001) و...
*کتاب:
Miguel Street (1959)
* شنوندگان گرامی، پیشاپیش بابتِ کیفیت پایین فصل اول کتاب پوزش می‌‌خواهیم.
«خیابان میگل» زندگی فردی است در «ترینیداد» که داستان کودکی تا نوجوانی خود را در محله‌اش، خیابان میگل، روایت میکند. از «جورج» می‌گوید که مرد خشن و بداخلاقی است و خانواده‌اش را به باد کتک می‌گیرد؛ «الیاس» که در فضای آلوده به رشوه‌گیری کشور نمی‌تواند در امتحان ورودی دانشگاه قبول شود؛ «مورگن» که با مواد آتش‌زایش آن‌قدر خود و خانواده‌اش را آزار می‌دهد که سرانجام خانه‌اش را به آتش می‌کشد.
همچنین ماجرای شاعری که خود را «وردزورث» معرفی میکند نیز شنیدنی است و تأمل‌‌برانگیز!
* درباره‌ی کتاب
«نایپل» در نخستین و یکی از برترین رمان‌هایش «خیابان میگل» که در سال 1959 منتشر شد، روایت داستان را از زبان کودکی خردسال شروع میکند که در طول داستان به‌تدریج بزرگ‌‌تر می‌شود. هریک از 17 بخش خیابان میگل، به شکل فرعی، به زندگی یکی از ساکنان این خیابان تعلق دارد و زندگی ساکنان با تمام ناتوانایی‌ها، غم‌ها و شادی‌هایشان در داستان جریان دارد.
نویسنده در دهه‌‌ی 1940 با خانواده‌اش در منطقه‌‌ی «وودبروک» شهر زندگی می‌کرد و خیابان مذکور، خیابان لوئیس، الگوی خیابان میگل است. برخی از ساکنان آن از اعضای جامعه‌ی هندو هستند که نایپل به آنها تعلق داشت. همچنین از فرهنگ گسترده‌‌ی ترینیدادی استفاده میکند و به کریکت اشاره میکند و تعدادی از اشعار خوانندگان سیاه «کالیپسو» را نقل میکند.
* درباره‌ی نویسنده
«سِر ویدیادار سوراجپراساد نایپل» (زاده‌‌ی 17 اوت 1932 – درگذشته‌‌ی 11 اوت 2018) که بیشتر با نام «وی. اس. نایپل» شناخته می‌شود، رمان‌نویس و مقاله‌نویس ترینیدادی-بریتانیایی با ریشه‌‌ی هندی بود. وی در زندگی ادبی خویش بیش از 30 کتاب نوشت. او در سال 1971 برنده‌‌ی «جایزه ادبی من بوکر» و در سال 2001 برنده‌‌ی «جایزه نوبل ادبیات» شد.
رمان‌های «خانه‌ای برای آقای بیسواس» و «خم رودخانه» مهم‌ترین نوشته‌های او هستند که هر دو به زبان فارسی ترجمه شده‌اند. در سال 2008 نویسنده‌ای به نام «پاتریک فرنچ» نخستین زندگی‌نامه‌‌ی معتبر نایپل را با نام «دنیا همین است که هست» نوشت.
نایپل در 17اوت1932 در «چاگواناس»، بزرگ‌‌ترین شهر کشور ترینیداد و توباگو، در خانواده‌ای هندی‌تبار به دنیا آمد. پدربزرگ او خدمتکاری بود که از هندوستان به ترینیداد کوچ کرده بود. شش‌‌‌ساله بود که با خانواده‌اش به «پرت آو اسپاین» نقل مکان کرد.
نایپل در سال 1950 پس از پایان دوره‌‌ی دبیرستان، برنده‌‌ی جایزه کمک‌‌‌هزینه‌ی تحصیلی شد و «دانشگاه آکسفورد» را انتخاب کرد و به انگلستان رفت. در زمانی که دانشجو بود، از اختلال افسردگی عمده رنج می‌برد و اقدام به خودکشی کرد.
نایپل در آکسفرد با «پاتریشیا هیل» آشنا شد و در 1955 با او ازدواج کرد. پاتریشیا هیل، در سال 1996 درگذشت و او در همان سال با «نادره خانم علوی» خبرنگار پاکستانی ازدواج کرد.
او نخستین رمانش را در آکسفورد، در هنگام تحصیل نوشت؛ اما موفق به انتشار آن نشد. در سال 1954 پس از پایان تحصیلاتش در نگارخانه‌‌ی ملّی لندن مشغول به کار شد. رمان «مشت‌مال‌چی عارف» را در سال 1955 منتشر کرد، اما توفیقی به دست نیاورد.
وی اس نایپل دو بار در سال‌های 1358 و 1376 به ایران سفر کرد. او در کتابی با نام «در میان مؤمنان؛ سفری اسلامی» دیده‌های خود از انقلاب اسلامی ایران را نوشت. پس از سفر دوم، چاپ تازه‌ای از کتاب را با تجربه‌های سفر تازه‌اش منتشر کرد. او در این کتاب علاوه بر ایران، روایت سفرهای خود به پاکستان، مالزی و اندونزی را هم بیان کرده است.
نایپل در 11اوت2018 در سن 85 سالگی، در خانه‌اش در لندن، درگذشت.
وی. اس. نایپل در پنج دهه بیش از سی کتاب (15 اثر داستانی و 18 اثر غیرداستانی) منتشر کرد. نوشته‌های او بسیار متنوع‌اند؛ از رمان‌های طنز گرفته تا سفرنامه و زندگی‌نامه. بسیاری از منتقدان، رمان «خانه‌ای برای آقای بیسواس» را که نایپل در سال 1961 نوشت، مهم‌ترین اثر او می‌دانند. او این رمان را براساس زندگی پدرش، «سیپرساد نایپل» که گزارش‌‌گر «روزنامه گاردین» ترینیداد بود، نوشت.
از آثار او که به فارسی ترجمه شده‌اند، می‌توان اینها را برشمرد:
مشت مالچی عارف (1957)؛ خانه‌ای برای آقای بیسواس (1961)؛ هند تمدن مجروح (1977)؛ خم رودخانه (1979)؛ نیمه زندگی (2001) و...
*کتاب:
Miguel Street (1959)
* شنوندگان گرامی، پیشاپیش بابتِ کیفیت پایین فصل اول کتاب پوزش می‌‌خواهیم.
از ایرانصدا بشنوید
نویسنده در این کتاب با حرارتی به سبک آثار دیکنز و انسانیتی به سبک آثار چخوف، زندگی ساکنان محلّه‌ای کوچک را وصف میکند. کتاب خیابان میگل اثری درخشان است که غم و شادی را به شکلی استادانه درهم آمیخته است. در هر صفحه از این کتاب زندگی جریان دارد که شما با شنیدنش سرشار از لذّت خواهید شد!
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان